con-farrĕo
con-farrĕo, no perf., ātum, 1, v. a. farreus, to connect in marriage (by making an offering of bread; cf. confarreatio; very rare): confarreandi adsuetudo, Tac. A. 4, 16: dum confarreatur, Serv. ad Verg. A. 4, 374: confarreatis parentibus geniti, Tac. A. 4, 16: matrimonium confarreaturus, App. M. 10, p. 252, 40.
No short def.
Headword (normalized):
con-farrĕo
Headword (normalized/stripped):
con-farreo
Intro Text:
con-farrĕo, no perf., ātum, 1, v. a. farreus, to connect in marriage (by making an offering of bread; cf. confarreatio; very rare): confarreandi adsuetudo, Tac. A. 4, 16: dum confarreatur, Serv. ad Verg. A. 4, 374: confarreatis parentibus geniti, Tac. A. 4, 16: matrimonium confarreaturus, App. M. 10, p. 252, 40.
URN:
urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n10077
No citations.
{
"content": "con-farrĕo, no perf., ātum, 1, v. a. farreus, to connect in marriage (by making an offering of bread; cf. confarreatio; very rare): confarreandi adsuetudo, Tac. A. 4, 16: dum confarreatur, Serv. ad Verg. A. 4, 374: confarreatis parentibus geniti, Tac. A. 4, 16: matrimonium confarreaturus, App. M. 10, p. 252, 40.\n",
"key": "confarreo",
"type": "main"
}