προσρητέος
προσρητέος, α, ον, ( προσερῶ)
{
"headword": "προσρητέος",
"urn": "urn:cite2:scaife-viewer:dictionaries.v1:lsj-n90032",
"citations": [],
"senses": [
{
"definition": "",
"urn": "urn:cite2:scaife-viewer:dictionaries.v1:lsj-n90032-0",
"children": [
{
"label": "",
"definition": "<i>to be addressed, called,</i> Pl. R. 428b, Lg. 812b.",
"urn": "urn:cite2:scaife-viewer:dictionaries.v1:lsj-n90032-0-0",
"citations": [],
"children": [
{
"label": "II",
"definition": "προσρητέον, <i>one must call,</i> Id. R. 431d, Lg. 689d, al.",
"urn": "urn:cite2:scaife-viewer:dictionaries.v1:lsj-n90032-0-0-0",
"citations": [],
"children": []
}
]
}
]
}
],
"key": "prosrhte/os",
"type": "main"
}