προσρητέος
προσρητέος, α, ον, ( προσερῶ)
{ "headword": "προσρητέος", "urn": "urn:cite2:scaife-viewer:dictionaries.v1:lsj-n90032", "citations": [], "senses": [ { "definition": "", "urn": "urn:cite2:scaife-viewer:dictionaries.v1:lsj-n90032-0", "children": [ { "label": "", "definition": "<i>to be addressed, called,</i> Pl. R. 428b, Lg. 812b.", "urn": "urn:cite2:scaife-viewer:dictionaries.v1:lsj-n90032-0-0", "citations": [], "children": [ { "label": "II", "definition": "προσρητέον, <i>one must call,</i> Id. R. 431d, Lg. 689d, al.", "urn": "urn:cite2:scaife-viewer:dictionaries.v1:lsj-n90032-0-0-0", "citations": [], "children": [] } ] } ] } ], "key": "prosrhte/os", "type": "main" }