προπαραλήγω
προπαραλήγω,
{ "headword": "προπαραλήγω", "urn": "urn:cite2:scaife-viewer:dictionaries.v1:lsj-n88236", "citations": [], "senses": [ { "definition": "", "urn": "urn:cite2:scaife-viewer:dictionaries.v1:lsj-n88236-0", "children": [ { "label": "", "definition": "<i>to be the antepenultimate,</i> ἡ προπαραλήγουσα (sc. συλλαβή) the <i>antepenultimate,</i> Sch. Ar. Ra. 1455, Eust. 15.34, al.:— Med., π. τῷ <i>o have o in the antepenultimate,</i> EM 308.49.", "urn": "urn:cite2:scaife-viewer:dictionaries.v1:lsj-n88236-0-0", "citations": [ { "urn": "urn:cite2:scaife-viewer:citations.atlas_v1:lsj-118366", "data": { "quote": "π. τῷ", "ref": "", "urn": "" } } ], "children": [] } ] } ], "key": "proparalh/gw", "type": "main" }