προπαραλήγω
προπαραλήγω,
{
"headword": "προπαραλήγω",
"urn": "urn:cite2:scaife-viewer:dictionaries.v1:lsj-n88236",
"citations": [],
"senses": [
{
"definition": "",
"urn": "urn:cite2:scaife-viewer:dictionaries.v1:lsj-n88236-0",
"children": [
{
"label": "",
"definition": "<i>to be the antepenultimate,</i> ἡ προπαραλήγουσα (sc. συλλαβή) the <i>antepenultimate,</i> Sch. Ar. Ra. 1455, Eust. 15.34, al.:— Med., π. τῷ <i>o have o in the antepenultimate,</i> EM 308.49.",
"urn": "urn:cite2:scaife-viewer:dictionaries.v1:lsj-n88236-0-0",
"citations": [
{
"urn": "urn:cite2:scaife-viewer:citations.atlas_v1:lsj-118366",
"data": {
"quote": "π. τῷ",
"ref": "",
"urn": ""
}
}
],
"children": []
}
]
}
],
"key": "proparalh/gw",
"type": "main"
}