προβαίνω
προβαίνω, fut. -βήσομαι: pf. -βέβηκα: aor. 2 προὔβην, imper. πρόβᾱ, Ar. Ach. 262, E. Alc. 872 (lyr.), pl. πρόβᾱτε S. OC 841 (lyr.), E. HF 1047 (lyr.): Hom. has only pf.and pres. part. προβιβάς (as if from βίβημι,) Il. 13.18, but προβιβῶντα ( -τι) (as if from βιβάω) ib. 807, al. codd. (v. infr.); imper. προβιβάσθων Hsch.; part. προβάοντε, read by Aristarch. for προβοῶντε, Il. 12.277; προβῶντες Cratin. 126:—