παντοκράτειρα
παντοκράτειρα [ κρᾰ], ἡ, pecul. fem. of παντοκράτωρ, Orph. H. 10.4, POxy. 1380.20 (ii A. D.).
{
"headword": "παντοκράτειρα",
"urn": "urn:cite2:scaife-viewer:dictionaries.v1:lsj-n77642",
"citations": [],
"senses": [],
"key": "pantokra/teira",
"type": "main"
}