κρείσσων
κρείσσων, ον, gen. ονος, as always in Ep. and old Att.; later Att. κρείττων; Ion. κρέσσων Hp. Fract. 3, al., v.l. in Dionys.Trag. (v. infr. II); Dor. κάρρων (q.v.); Cret. κάρτων Leg.Gort. 1.15:— Comp. of κρατύς (v. κράτιστος),