ἡμιτυμπάνιστος
ἡμιτυμπάνιστος [ ᾰ], ον, sine expl. (cf. ἀποτυμπανίζω), Poll. 6.160;= ἡμιθανής, Hsch. ( -στής cod.).
{ "headword": "ἡμιτυμπάνιστος", "urn": "urn:cite2:scaife-viewer:dictionaries.v1:lsj-n47331", "citations": [], "senses": [], "key": "h(mitumpa/nistos", "type": "main" }