ἡμιτυμπάνιστος
ἡμιτυμπάνιστος [ ᾰ], ον, sine expl. (cf. ἀποτυμπανίζω), Poll. 6.160;= ἡμιθανής, Hsch. ( -στής cod.).
{
"headword": "ἡμιτυμπάνιστος",
"urn": "urn:cite2:scaife-viewer:dictionaries.v1:lsj-n47331",
"citations": [],
"senses": [],
"key": "h(mitumpa/nistos",
"type": "main"
}