εὔχομαι
εὔχομαι, impf. εὐχόμην ( Att. ηὐ-) Il. 3.275, etc.: fut. εὔξομαι Ar. Av. 622 (anap.), etc.: aor. 1 εὐξάμην ( Att. ηὐ-) Il. 8.254, etc.: 2 sg. subj. εὔξεαι Od. 3.45: (augm. ηὐ- only Att. acc. to Hdn.Gr. 2.789, Moer. 175): —