ἐστάλατο
ἐστάλατο, Ion. 3 pl. plpf. Pass. of στέλλω, Hes. Sc. 288. ἑστάμεν, ἑστ-άμεναι [ᾰ], Ep. pf. inf. of ἵστημι: but
{
"headword": "ἐστάλατο",
"urn": "urn:cite2:scaife-viewer:dictionaries.v1:lsj-n42972",
"citations": [],
"senses": [
{
"definition": "",
"urn": "urn:cite2:scaife-viewer:dictionaries.v1:lsj-n42972-0",
"children": [
{
"definition": "",
"urn": "urn:cite2:scaife-viewer:dictionaries.v1:lsj-n42972-0-0",
"children": [
{
"label": "II",
"definition": "ἕστᾰμεν, 1 pl. ind. ἔσταν, ἑστᾰότες, v. ἵστημι.",
"urn": "urn:cite2:scaife-viewer:dictionaries.v1:lsj-n42972-0-0-0",
"citations": [],
"children": []
}
]
}
]
}
],
"key": "e)sta/la^to",
"type": "main"
}