ἀκύρωτος
ἀκύρωτος, ον, verb. Adj.,
{ "headword": "ἀκύρωτος", "urn": "urn:cite2:scaife-viewer:dictionaries.v1:lsj-n3789", "citations": [], "senses": [ { "definition": "", "urn": "urn:cite2:scaife-viewer:dictionaries.v1:lsj-n3789-0", "children": [ { "label": "", "definition": "<i>unconfirmed,</i> E. Ion 801, PRyl. 427 Fr. 14.", "urn": "urn:cite2:scaife-viewer:dictionaries.v1:lsj-n3789-0-0", "citations": [], "children": [] } ] } ], "key": "a)ku/rwtos", "type": "main" }