ἀκύρωτος
ἀκύρωτος, ον, verb. Adj.,
{
"headword": "ἀκύρωτος",
"urn": "urn:cite2:scaife-viewer:dictionaries.v1:lsj-n3789",
"citations": [],
"senses": [
{
"definition": "",
"urn": "urn:cite2:scaife-viewer:dictionaries.v1:lsj-n3789-0",
"children": [
{
"label": "",
"definition": "<i>unconfirmed,</i> E. Ion 801, PRyl. 427 Fr. 14.",
"urn": "urn:cite2:scaife-viewer:dictionaries.v1:lsj-n3789-0-0",
"citations": [],
"children": []
}
]
}
],
"key": "a)ku/rwtos",
"type": "main"
}