ἔλα
ἔλα ἥλιος, αὐγή, καῦμα ( Lacon.), Hsch. ( ϝελ-, cf. βέλα, γέλαν).
{
"headword": "ἔλα",
"urn": "urn:cite2:scaife-viewer:dictionaries.v1:lsj-n33305",
"citations": [],
"senses": [
{
"definition": "",
"urn": "urn:cite2:scaife-viewer:dictionaries.v1:lsj-n33305-0",
"children": [
{
"definition": "",
"urn": "urn:cite2:scaife-viewer:dictionaries.v1:lsj-n33305-0-0",
"children": [
{
"label": "II",
"definition": "ἐλάω, v. ἐλαύνω. ἐλάα, Att. for ἐλαία. ἐλάαν, Ep. inf. pres. of ἐλάω, ἐλαύνω, Hom.: but fut. in Il. 17.496.",
"urn": "urn:cite2:scaife-viewer:dictionaries.v1:lsj-n33305-0-0-0",
"citations": [],
"children": []
}
]
}
]
}
],
"key": "e)/la",
"type": "gloss"
}