ἔλα
            
          
          ἔλα ἥλιος, αὐγή, καῦμα ( Lacon.), Hsch. ( ϝελ-, cf. βέλα, γέλαν).
          {
  "headword": "ἔλα",
  "urn": "urn:cite2:scaife-viewer:dictionaries.v1:lsj-n33305",
  "citations": [],
  "senses": [
    {
      "definition": "",
      "urn": "urn:cite2:scaife-viewer:dictionaries.v1:lsj-n33305-0",
      "children": [
        {
          "definition": "",
          "urn": "urn:cite2:scaife-viewer:dictionaries.v1:lsj-n33305-0-0",
          "children": [
            {
              "label": "II",
              "definition": "ἐλάω, v. ἐλαύνω. ἐλάα, Att. for ἐλαία. ἐλάαν, Ep. inf. pres. of ἐλάω, ἐλαύνω, Hom.: but fut. in Il. 17.496.",
              "urn": "urn:cite2:scaife-viewer:dictionaries.v1:lsj-n33305-0-0-0",
              "citations": [],
              "children": []
            }
          ]
        }
      ]
    }
  ],
  "key": "e)/la",
  "type": "gloss"
}