ἔλα
ἔλα ἥλιος, αὐγή, καῦμα ( Lacon.), Hsch. ( ϝελ-, cf. βέλα, γέλαν).
{ "headword": "ἔλα", "urn": "urn:cite2:scaife-viewer:dictionaries.v1:lsj-n33305", "citations": [], "senses": [ { "definition": "", "urn": "urn:cite2:scaife-viewer:dictionaries.v1:lsj-n33305-0", "children": [ { "definition": "", "urn": "urn:cite2:scaife-viewer:dictionaries.v1:lsj-n33305-0-0", "children": [ { "label": "II", "definition": "ἐλάω, v. ἐλαύνω. ἐλάα, Att. for ἐλαία. ἐλάαν, Ep. inf. pres. of ἐλάω, ἐλαύνω, Hom.: but fut. in Il. 17.496.", "urn": "urn:cite2:scaife-viewer:dictionaries.v1:lsj-n33305-0-0-0", "citations": [], "children": [] } ] } ] } ], "key": "e)/la", "type": "gloss" }