αἰτητός
αἰτητός, όν, verb. Adj.
{
"headword": "αἰτητός",
"urn": "urn:cite2:scaife-viewer:dictionaries.v1:lsj-n2763",
"citations": [],
"senses": [
{
"definition": "",
"urn": "urn:cite2:scaife-viewer:dictionaries.v1:lsj-n2763-0",
"children": [
{
"label": "",
"definition": "<i>asked for,</i> ἀρχὴν δωρητόν, οὐκ αἰτητόν freely given, not <i>asked for,</i> S. OT 384.",
"urn": "urn:cite2:scaife-viewer:dictionaries.v1:lsj-n2763-0-0",
"citations": [],
"children": []
}
]
}
],
"key": "ai)thto/s",
"type": "main"
}