Διάνυσος
Διάνυσος, ὁ, ( διαίνω) coined as etym. of Διόνυσος, Corn. ND 30.
{ "headword": "Διάνυσος", "urn": "urn:cite2:scaife-viewer:dictionaries.v1:lsj-n25422", "citations": [], "senses": [], "key": "*dia/nusos", "type": "main" }