Διάνυσος
Διάνυσος, ὁ, ( διαίνω) coined as etym. of Διόνυσος, Corn. ND 30.
{
"headword": "Διάνυσος",
"urn": "urn:cite2:scaife-viewer:dictionaries.v1:lsj-n25422",
"citations": [],
"senses": [],
"key": "*dia/nusos",
"type": "main"
}