διαναρτάομαι
διαναρτάομαι, f.l. in Iamb. Protr. 13 (leg. δὴ ἀναρτᾶσθαι).
{
"headword": "διαναρτάομαι",
"urn": "urn:cite2:scaife-viewer:dictionaries.v1:lsj-n25356",
"citations": [],
"senses": [],
"key": "dianarta/omai",
"type": "main"
}