διαναρτάομαι
διαναρτάομαι, f.l. in Iamb. Protr. 13 (leg. δὴ ἀναρτᾶσθαι).
{ "headword": "διαναρτάομαι", "urn": "urn:cite2:scaife-viewer:dictionaries.v1:lsj-n25356", "citations": [], "senses": [], "key": "dianarta/omai", "type": "main" }