διακόνιν
διακόνιν δυσκίνητον (Cret.), Hsch.; cf. διάκινον.
{ "headword": "διακόνιν", "urn": "urn:cite2:scaife-viewer:dictionaries.v1:lsj-n24994", "citations": [], "senses": [], "key": "diako/nin", "type": "gloss" }