διακόνιν
            
          
          διακόνιν δυσκίνητον (Cret.), Hsch.; cf. διάκινον.
          {
  "headword": "διακόνιν",
  "urn": "urn:cite2:scaife-viewer:dictionaries.v1:lsj-n24994",
  "citations": [],
  "senses": [],
  "key": "diako/nin",
  "type": "gloss"
}