διακόνιν
διακόνιν δυσκίνητον (Cret.), Hsch.; cf. διάκινον.
{
"headword": "διακόνιν",
"urn": "urn:cite2:scaife-viewer:dictionaries.v1:lsj-n24994",
"citations": [],
"senses": [],
"key": "diako/nin",
"type": "gloss"
}