βωνίτης
            
          
          βωνίτης, ου, Dor. -τας, ὁ, = βουκόλος, Call. Fr. 157, Choerob. in An.Ox. 1.184, Hsch.; but βουνιτῇσι· τοῖς βουκόλοις, Suid.
          {
  "headword": "βωνίτης",
  "urn": "urn:cite2:scaife-viewer:dictionaries.v1:lsj-n21339",
  "citations": [],
  "senses": [],
  "key": "bwni/ths",
  "type": "main"
}