βωνίτης
βωνίτης, ου, Dor. -τας, ὁ, = βουκόλος, Call. Fr. 157, Choerob. in An.Ox. 1.184, Hsch.; but βουνιτῇσι· τοῖς βουκόλοις, Suid.
{
"headword": "βωνίτης",
"urn": "urn:cite2:scaife-viewer:dictionaries.v1:lsj-n21339",
"citations": [],
"senses": [],
"key": "bwni/ths",
"type": "main"
}