τετράετα
τετράετα [ ᾱ], τά, ( ἀετός IV) a form of vaulting, consisting of four triangular surfaces, Arch.Anz. 19.8 ( Milet.).
{
"headword": "τετράετα",
"urn": "urn:cite2:scaife-viewer:dictionaries.v1:lsj-n103370",
"citations": [],
"senses": [],
"key": "tetra/eta",
"type": "main"
}