τετράετα
τετράετα [ ᾱ], τά, ( ἀετός IV) a form of vaulting, consisting of four triangular surfaces, Arch.Anz. 19.8 ( Milet.).
{ "headword": "τετράετα", "urn": "urn:cite2:scaife-viewer:dictionaries.v1:lsj-n103370", "citations": [], "senses": [], "key": "tetra/eta", "type": "main" }