dissimilis
dis-similis
e,
adj.
with comp. and sup, unlike,
dissimilar, different: duo dissimilia genera, lenonum et latronum:
dissimilis est militum causa et tua: hac in re unā Multum
dissimiles, H.: quod est non dissimile atque ire, etc.:
haec sunt consilia non dissimilia, ac si quis, etc., L.: tui: sanguis
dissimillimorum sui civium: homo tum sui dissimilis, not himself: sui dissimilior fieri cotidie: dissimillima legis ea (lex):
homini, qui, etc.: huic iudicio illa contentio: tam fortibus ausis, V.: et inter se dissimiles et aliorum.