dimico
dī-micō
āvī
(dīmicuisse, O.), ātus,
āre, to fight, struggle, contend: armis, Cs.:
armis cum aliquo, N.: pro
suā quisque patriā ferro, L.: in
acie, in the open field, Cs.: equitatu, N.:
pro te: ancipiti proelio dimicatur, Cs.: adversus se tam exiguis copiis, N.—To struggle,
strive, contend: omni ratione: dimicantes competitores,
rival candidates, L.—To be in conflict, be in peril, run a risk, risk, hazard:
de capite, de famā: de vitā gloriae
causā, to be in mortal peril: de
repulsā, i. e. be in danger of defeat, Cs.: capite tuo, L.