sepelio
sepeliō
pelīvī
(līsset, Pr.), pultus, īre, to
bury, inter: hominem mortuom in urbe, XII Tabb. ap. C.:
surge et sepeli natum, Att. ap. C.: Tarquinio sepulto: suorum corpora, L.—To burn, place on the
funeral-pyre: sepultum Consentiae quod membrorum reliquum
fuit, L.: Eumenem mortuum propinquis eius
sepeliundum tradidit, N.—Fig., to bury, overwhelm, submerge, destroy, ruin,
suppress: sepultā in patriā acervi civium: haec
sunt in gremio sepulta consulatūs tui: dolorem, end: tunc, cum mea fama sepulta est, O.: nullus
sum . . . sepultus sum, I'm lost, T.: urbs somno
vinoque sepulta, V.: sepulta inertia,
slumbering, H.