repello
re-pellō
reppulī
(repulī), repulsus, ere, to drive back,
thrust back, drive away, reject, repulse, repel: nostri
acriter in eos impetu facto reppulerunt, Cs.: qui clavis ac
fustibus repelluntur: foribus repulsus, H.: adversarius
repellendus: homines a templi aditu: a castris, Cs.: in
oppidum, Cs.: telum aere repulsum, repelled,
V.: mensas, push back, O.: repagula, shove back, O.: mediā tellurem
reppulit undā, crowds back, O.: spretos pede
reppulit amnīs, spurned (as she flew up), V.: pedibus tellure repulsā, spurning the ground,
O.—Fig., to drive away, reject, remove, keep off, hold back, ward off,
repulse: te a consulatu: ab hoc conatu: ab hac spe repulsi
Nervii, Cs.: repulsum ab amicitiā, S.:
Fracti bello fatisque repulsi, V.: proci repulsi, O.: dolorem a se repellere: illius
alterum consulatum a re p.: tegimenta ad ictūs repellendos, Cs.:
cute ictūs, O.: pericula:
facinus, O.: repellit Ver hiemem, O.:
conubia nostra, reject, V.: amorem, O.: ut contumelia repellatur, be
discarded.— To reject, confute, refute, repel: ab aliquo
adlatas criminationes: Repulsus ille veritatis viribus, Ph.