ἐπίχαρις
ἐπίχαρις
-ι, gen. -ιτος [χάρις, grace], graceful, pleasing. Neut. as subst., charm of manner.
{
"headword": "ἐπίχαρις",
"urn": "urn:cite2:scaife-viewer:dictionaries.v1:anabasis-mather-962",
"definition": "ἐπίχαρις\n-ι, gen. -ιτος [χάρις, grace], graceful, pleasing. Neut. as subst., charm of manner.",
"key": "e)pi/xaris",
"type": "textpart"
}