ἐπίχαρις
ἐπίχαρις
-ι, gen. -ιτος [χάρις, grace], graceful, pleasing. Neut. as subst., charm of manner.
{ "headword": "ἐπίχαρις", "urn": "urn:cite2:scaife-viewer:dictionaries.v1:anabasis-mather-962", "definition": "ἐπίχαρις\n-ι, gen. -ιτος [χάρις, grace], graceful, pleasing. Neut. as subst., charm of manner.", "key": "e)pi/xaris", "type": "textpart" }