ὑποκρίνομαι
[ὑπο- 12.]
3 sing. aor. opt. ὑποκρίναιτο Il. 12.228 : Od. 15.170.
Imp. ὑπόκριναι Od. 19.535. Infin. ὑποκρίνασθαι Od. 19.555.
[ὑπο- 12.]
3 sing. aor. opt. ὑποκρίναιτο Il. 12.228 : Od. 15.170.
Imp. ὑπόκριναι Od. 19.535. Infin. ὑποκρίνασθαι Od. 19.555.