συγχέω
[συγ-, συν- 3. To pour together, to confound (cf. χέω 9).]
2 sing. aor. σύγχεας Il. 15.366.
3 sing. συνέχευε Il. 15.364, 473.
Infin. συγχεῦαι Od. 8.139.
3 sing. aor. pass. σύγχυτο Il. 16.471.
[συγ-, συν- 3. To pour together, to confound (cf. χέω 9).]
2 sing. aor. σύγχεας Il. 15.366.
3 sing. συνέχευε Il. 15.364, 473.
Infin. συγχεῦαι Od. 8.139.
3 sing. aor. pass. σύγχυτο Il. 16.471.