ῥυπάω
[ῥύπα.]
Acc. sing. masc. pres. pple. ῥυπόωντα Od. 24.227.
Acc. pl. neut. ῥυπόωντα Od. 7.87, Od. 13.435.
Nom. pl. neut. pf. pple. pass. ῥερυπωμένα Od. 7.59.
To be dirty or squalid : ῥυπόωντα ἕστο χιτῶνα Od. 24.227. Cf. Od. 7.87, Od. 13.435.
So in pf. pass. : εἵματα, τά μοι ῥερυπωμένα κεῖται Od. 7.59.