πυκάζω
[πύκα.]
3 sing. aor. πύκασε Il. 8.124, 316, Il. 10.271, Il. 17.83.
Pple. πυκάσας Il. 24.581.
Fem. πυκάσασα Il. 17.551.
Infin. πυκάσαι Od. 11.320.
Pf. pple. pass. πεπυκασμένος Il. 14.289 : Od. 22.488.
Nom. pl. neut. πεπυκασμένα Il. 2.777, Il. 23.503.