προτύπτω
[προ- 1.]
3 sing. aor. προὔτυψε Od. 24.319.
3 pl. προὔτυψαν Il. 13.136, Il. 15.306, Il. 17.262.
To dash or press forwards : τρῶες προὔτυψαν ἀολλέες Il. 13.136= Il. 15.306= Il. 17.262.
Of passion : ἀνὰ ῥῖνας δριμὺ μένος προὔτυψεν (burst forth) Od. 24.319.