πρόκειμαι
[προ- 2.]
To be set before one, be set to one's hand: ὀνείαθʼ ἑτοῖμα προκείμενα. See Il. 9.91, etc., cited under ἑτοῖμος 1.
[προ- 2.]
To be set before one, be set to one's hand: ὀνείαθʼ ἑτοῖμα προκείμενα. See Il. 9.91, etc., cited under ἑτοῖμος 1.