ὁπλίζω
[ὅπλον.]
3 sing. aor. ὥλισσε Il. 11.641.
Imp. ὅπλισσον Od. 2.289.
Infin. ὁπλίσαι Il. 24.190.
3 sing. aor. mid. ὡπλίσατο (ὁ?) Il. 23.301, 351. ὡπλίσσατο Il. 11.86. ὁπλίσσατο Od. 2.20, Od. 9.291, 311, 344, Od. 10.116.
1 pl. ὁπλισάμεσθα Od. 4.429, 574.
1 pl. subj. ὁπλισόμεσθα Od. 12.292.
3 pl. aor. pass. ὅπλισθεν Od. 23.143.
(ἀφοπλίζομαι, ἐφ-)