νεικέω
[νεῖκος.]
Also νεικείω (νεικεσίω, fr. νεικεσ-, νεῖκος).
3 pl. νεικεῦσι Od. 3.254.
3 sing. pa. iterative νεικείεσκε Il. 2.221, Il. 4.241.
3 pl. -ον Il. 19.86.
Fut. νεικέσω Il. 10.115.
2 sing. aor. ἐνείκεσας Il. 3.59, Il. 7.333.
3 sing. νείκεσε Il. 5.471, Il. 10.158, Il. 21.470, 480 : Od. 8.158, 239, Od. 17.239. νείκεσσε Il. 3.38, Il. 4.336, 368, Il. 7.325, Il. 6.161, Il. 24.29 : Od. 17.215, 374, Od. 22.225.