ναυτίλλομαι
[ναύτης.]
3 sing. aor. subj. ναυτίλλεται (ναυτίλεταἰ Od. 4.672.
To sail, go a voyage : αἴγυπτόνδε ναυτίλλεσθαι Od. 14.246. Cf. Od. 4.672.
[ναύτης.]
3 sing. aor. subj. ναυτίλλεται (ναυτίλεταἰ Od. 4.672.
To sail, go a voyage : αἴγυπτόνδε ναυτίλλεσθαι Od. 14.246. Cf. Od. 4.672.