ἐφοπλίζω
[ἐφ-, ἐπι- 5.]
3 pl. fut. ἐφοπλίσσουσι Od. 7.69.
1 pl. aor. subj. ἐφοπλισόμεσθα Il. 8.503, Il. 9.66.
3 pl. ἐφοπλίσσωσι Od. 24.360.
2 sing. opt. ἐφοπλίσσειας Od. 7.57.
2 pl. ἐφοπλίσσαιτε Il. 24.263.
Pl. pple. ἐφοπλίσσαντες Il. 23.55: Od. 2.295.
Infin. ἐφοπλίσαι Od. 7.37. ἐφοπλίσσαι Od. 19.419.