Ասասցուք եւ իրս ինչ յայտնիս, որ զհերձուածողաց օրինազանցութիւնն յայտ առնէ: Առաքեալ ասէ. շնչաւոր մարդ ո'չ ընդունի զհոգւոյն, զի յիմարութիւն թուի նմա: Հեթանոսն չգայթակղի, քանզի յիմարութիւն համարի զքարոզութիւնն. հրեայն գայթակղէ 'ի Քրիստոսէ. եւ առ այն զի՞նչ ասէ Պաւղոս. մէք, ասէ, քարոզեսցուք զՔրիստոսի խաչ ելեալ, հրէից գայթակղութիւն, եւ հեթանոսաց յիմարութիւն: Ընդէ՞ր յիմարութիւն զքարոզութիւնն համարի հեթանոսն: Ասա' ցնա, թէ աստուած արար զՔրիստոս իբրեւ զմի յարարածոց, եւ չկռուի, այլ ասէ` կարօղ էր արարիչն. ասա', թէ ծնաւ, եւ ծաղր առնէ, եւեւ մորոսութիւն զբանն համարի. աստուած, ասէ, ծնանիցի՞, որ առանց կարեաց բնութիւնն է: Մի'տ դիր ընդ որպիսի'ս ունին բաժին հերձուածողք. հեթանոսք աղարտեն զչառս ծննդեանն իբրեւ զմորոսութիւն. եւ դու որոշես, եւ այլայլես զծնունդն, եւ փոխանակ զծննդեանն` արարած մուծանես. գտար ընդ հրեայս գայթակղեալ, եւ ընդ հեթանոսս զքարոզութիւնն մորոսոււի համարեալ: Մեք, եղբարք, չեմք հերձուածողք. չառնիմք զանժոյժ զխորհուրդն, այլ հաւտովք լուսաւորիմք: Տեսանես զաստուած 'ի դէմս հօր եւ որդւոյ եւ հոգւոյն սրբոյ քարոզեալ. մարգարէքն նախ քան զխորհուրդն` զխորհուրդն փառաւորեցին. եւ սու այլայլե՞ս զխորհուրդ մարգարէութենէն: Խօսէր աստուած մարգարէիւքն իբրեւ 'ի միոջէ երեսաց, եւ ընդ նմին ընծայեցուցանէր զգիտութիւն որդւոյ եւ զհոգւոյ: Եւ զի մի առ յապայ չքարոզեցին առաքեալքն, առ 'ի զհաւաստութիւն իրացն ցուցանելոյ` այսպիսի ինչ ասէ աստուած 'ի ձեռն Յովելեայ մարգարէի. եղիցի յաւուրս յետինս, ասէ աստուած. միտ դիր, զի աստ հոգւոց հաստնոց եւ մտաց ուշարարաց պէտք են` առ 'ի չմոռանալոյ զաստուածեղէն քարոզութիւնն. եւ եղիցի յաւուրս յետինս, ասէ աստուած, հեղից յոգւոյ իմոյ 'ի վերայ ամենայն մարմնոյ: Առ այժմ զանձնէ, եւ զհոգւոյ միյն ասաց. բայց մեկնելոց է եւ զորդւոյ: Եւ զի՞նչ գործիցէ. քանզի չէ ժամանակ քարոզութեան, եւ ո'չ յայտնի կրօնից, այլ ծածուկ խորհրդոց, միջին իմն երեսս իբրեւ զառակ 'ի կցանի հարեալ` յառաջ մատուցանէ, եւ բազում բանս յեռու, եւ 'ի կատարածին ընծայեցուցանէ զգիտութիւն որդւոյ. զի մի', յայտնի զգիտութիւնն առնելով, պատճառք ինչ մեղաց 'ի մէջ մտանիցեն, այնոցիկ` որ ոչ կարիցեն զհանգամանս իրացն իմանալ` առ անգամ մի զանձնէ եւ զհոգւոյն յիշեցուցանէ. հեղից յոգւոյ իմմէ 'ի վերայ ամենայն մարմնոյ, եւ մարգարէասցին ուստերք ձեր եւ դստերք, եւ երիտասարսք ձեր տեսիլս տեսցեն, եւ ծերք ձեր երազս յերազեսցին: Եւ տե'ս, զիա'րդ մինչ դեռ զանձնէ եւ զհոգւոյն ասէ, մեզմով եւ զորդւոյ գիտութիւն ընծայեցուցանէ. եւ տաց նշանս 'ի վեր յերկինս, եւ յերկիր 'ի խոնարհ, արիիւն եւ հուր եւ մրրիկ ծխոյ. արեգակն դարձցի 'ի խխաւար, եւ լուսին յարիւն, մինչեւ եկեսցէ օր տն մեծն եւ երեւելի: Եւ քո չիցէ՞ օրն այն, այլ այլո՞յ տն. զի իբրեւ զայլմէ տնէ աւետիս իմն ասես. եթէ դու աստուած իցես` որ խօսիսդ, եւ 'ի քումմէ ոգւոյդ հեղուցուս, զիա՞րդ զայլմէ տեառնէ աւետիս տաս: Թէ յայտ իսկ է, զի զորդի որ յիւրմէն է, տէր կոչէ. մինչչեւ եկեալ իցէ օր տեառն, որ մեծ է եւ երեւելի: Քանզի առաջին գալուստն հեզութեամբ եւ հանդարտութեամբ եղեւ, չասէ զայնմանէ, այլ զմեծէն եւ զերեւելւոյ, որ փառքն իսկ յայտնի են: Եւ նորին յաջորդն զի՞նչ իցէ. եւ եղիցի, ասէ, ամենայն որ կարդասցէ զանուն տն, կեցցէ. եւ չասաց, թէ որ կարդասցէ զանուն իմ, կեցցէ: Եւ զի մի' բռնզբօսեալ յաղթութիւն ճշմարտութեանն կարծեսցի, զՊաւղոս 'ի միջի վկայ կարուցից: Զո՞ր անուն կարդասցուք, եւ կեցցուք: Ասէ Պաւղոս, լեզուն ճշմարտութեան, մեկնիչն պատգամաց մարգարէիցն. մի' թէ հրէից միայն իցէ աստուած, եւ հեթանոսաց ո՞չ. այո եւ հեթանոսաց. քանզի մի է աստուած` որ արդարացուցանէ զթլփատութիւնն 'ի հաւատոց, եւ զանթլփատութիւն նովին հաւատովք: Եւ այլ ուր, թէ ինքն աստուած մեծացուցանէ զամենեսեան որ կարդան առ նա. եւ եղիցի ամենայն որ կարդասցէ զանուն տն` կեցցէ: Եւ զի յայտ լիցի, թէ 'ի Քրիստոս հանէ զբանն. մարգարէութիւնն ասէ, թէ ամենայն որ կարդասցէ զանուն տն` կեցցէ. եւ առաքեալ մեկնէ, թէ զիա՞րդ կարդասցեն առ նա` որում ոչն հաւատացին, եւ զիա՞րդ հաւատասցեն` որում ոչն հաւատացին, եւ զիա՞րդ հաւատասցեն` որում ո'չ լուան, եւ զիա՞րդ լուիցեն` առանց ուրուք քարոզելոյ, եւ զիա՞րդ քարոզեսցեն` եթէ ոչ առաքեսցին. որպէս եւ գրեալ է, թէ գեղեցիկ են ոտք աւետարանչացն զխաղաղութիւն, աւետարանչացն բարութեան: Եցոյց զանձն, եցոյց եւ զհոգին սուրբ, եցոյց եւ զորդի. եւ որպէս 'ի սկզբան մարգարէութեանն զանձնէ եւ զհոգւոյն գուշակեաց, նոյնպէս եւ 'ի կատարածին` որդւովն կնքէ զմիտս մարգարէութենէն. զի 'ի Սիոն լեռնէ, ասէ, եկեսցէ ապրեալն, եւ աւետարանեալքն, զոր կոչեաց առ իւր տէր: Աւետարանեալս, զաւետարանիչսն կոչէ, որք կոչեցան 'ի տնէն: Կոչեաց, ասէ, Յիսուս զերկոտասան առաքեալսն, եւ ետ նոցա իշխանութիւն 'ի վերայ դիւաց եւ այսոց պղծոց: Եւ այլ ուր, զի զհոգւոյն սրբոյ զարքունական, եւ զաստուածեղէն ճոխութիւնսն ցուցանիցէ, ասէ զՊաւղոսէ եւ զԲառնաբայ հոգին, թէ մեկնեցէ'ք ինձ զՊաւղոս եւ զԲառնաբաս 'ի գործ մի` յոր ես կոչելոց եմ զնոսա: Եւ այս մինչեւ ցայս վայր: Եղիցի եւ հաւատացելոցն լուսաւորել, եւ հակառակորդացն պատկառել եւ դառնալ. չեն ինչ պետք աշխատութեան, պատկառեա' 'ի բանէն, ընկա'լ զփրկութիւն: Սպառնացաւ աստուած երբեմն 'ի ձեռն մարգարէին` երուսաղէմացւոց, եւ ասէ. ահաւասիկ սատակեցից զնոսա, եւ արարից յոչինչ. եւ եղեւ իբրեւ ետես տէր եթէ զղջացան սիրտք նոցա, ասէ տէր ցայրն այ, տեսանե'ս զիա'րդ պատկառեցին. եւ ո'չ ես ապականեցից զնոսա: Եղիցի յաղօթս սրբոց հարցս եւ նոցա դառնալ, եւ մեզ հաստատել, եւ եկեղեցւոյ փառաւորել 'ի Յիսուս Քրիստոս 'ի տէր մեր. որում փառք յաւիտեանս յաւիտենից. ամէն: