ԵՐԲԵՄՆ յորժամ նախամեծարքն արրին շնորհքն այ` զաստուածապաշտ նուագսն նչէին, ընդ ձեզ էաաք եւ մեք ամենեքին, 'ի բանին ճշմարտութեան միաբանեալք, զնոյնս ուսանէաք, ընդ նոյնս ուրախ լինէաք, ր 'ի նոսին վայելէաք: Չի'ք ոք յայնցանէ` որ զլաւն իմանայցեն, եթէ, եթէ յանձին ինչ ուրախութիւն առնւցու, այլ զամենայն 'ի փառս այ: Որ միաբանէ ընդ ասողին, ընդ տուղին հաղորդ. զի գովելով զասողն, այնմ երկրպագանէ` որ քարոզին: Եւ զայս մեզ հայր` սուրբ 'ի նախանձէ բարք ուսուցին, մանաւանդ հօրս` որ գլուխ է ամենայյն հարց, եւ 'ի պատուական աթոռն 'ի վերոյ քան զամենեան նստի, եւ յստակ եւ սուրբ միտս ունի 'ի խանտաւորութենէ: Որ ինքն իսկ նախ զհոգեւոր արուեստական բարբառն յօրինէ, եւ յականջս ամենեցուն նուագեալ հնչէ, թէ ո~վ առնոյր տայր զամենայն ժողուուրդս աստուծոյ մարգարէս. այնպիսի ոգի` որ զիւր տէրն փառաւորիցէ. որ զայլոց բանս եւ զլաւութիւնս` իւր համարեսցի: Եթէ ոք զայլոց բանս աղարտիցէ, ո'չ սմա` որ առ շնորհսն, այլ նմա` որ ետն, ընդդէմ դառնայ: Եւ յերեսացն երեւին միտքն. եւ դու տես զհայրս հասարակաց, զիա՞րդ զուարթ երեսօք եւ քաղցրահայեաց աճօք նայի 'ի մեզ` որ ասեմքս, եւ ձեզ որ լսէքդ: Յորժամ զերեսս ուրուք 'ի խոնարհ արկեալ տեսանիցես, 'ի միտ առ զմտացն նենգութիւն. յորժամ դէմքն 'ի խոնարհ կախեսցին, գիտասջի'ր եթէ սիրտն զնենգութիւն նիւթէ. որպէս եւ գիրք ասեն, եթէ որ ակնարկէ ակամբ, նիւթէ զնենգութիւն: Քրիստոս փառաւորի, աշխարհ լուսաւորի. եւ որոյ չարիք 'ի մտի կան, սրտառուչ, լերդակեղ, 'ի խոր խոցեալ նստի. եւ քնզի մեք հօր սրբոյ եւ յստակի նախանձութենէ դիպեցաք, առանց նենգութեան ուսաք, եւ առանց նախանձու տացուք: Եւ արասցուք սկիզբն կարգին, զոր երէկն վարէաք` եւ թողաք վասն յաճախութեան ազգի ազգի մտացն, որ աստի անտի յորդին. եւ յօժարութիւն 'ի մտի ա'յն կյր, եթէ փոքր մի զսկիզբն աւետարանին մեկնեսցուք. եւ չգիտեմք զիա'րդ մերժեաց զմեզ զնտի կռիւն` որ ընդ հերետիկոսսն անկաւ 'ի մէջ. ո'չ յայլոց յայլ ճառս բանին ելանելով, այլ նմին, եւ նոյն մտաց ուշ առնելով. եւ Քրիստոս փառաւորի, եւ պատերազմն ընդ քրիստոսամարտսն յարդարի: Խոտեսցի' ամենայն ախտն. ամաչեսցե'ն` որ այսօր զգայթագղանաց եւ զցնորական տօնն առնիցեն. անուն լոկ, յարդարեանց ճշմարտութեան թափուր: Ընդ հրեայսն զատիկ առնեն, որոց զՔրիստոս զգեցեալ է. ընդ քրիստոսամարտսն հաղորդին քրիստոսազգեցքն: Քրիստոսազգեացս կոչեմ զնոսա վասն անուանն` զոր խոստանան. այլ զի՞նչ հաղորդութիւն լուսոյ ընդ խաւարի կայցէ, կամ զի՞նչ միաբանութիւն հրէից ընդ Քրիստոսի, կամ զի՞նչ հաւասարութիւն սեղանոյ Քրիստոսօ եւ խոհերական սեղանոյ հրէից. եւ որդիք աստուածպաշտութեան ընդ շունչս զատիկ առնեն. որոց պարտ էր զհրեշտակս երգել զօրհնութիւնս, ընդ շունս ոռնան. աստուածապաշտն ընդ հրեշտակս օրհնէ, խոստովան եղէց քեզ տէր բոլորով սրտիւ իմով, առաջի հրեշտակաց քոց սաղմոս սացից քեզ. աստուածապաշտն ընդ հրեշտակս փառաւորէ. եւ որ զկարգս եկեղեցւոյ եղծանէ, ընդ շունս ռնէ զտօնն: Եւ զի չէ թշնամանաց բանս, այլ ճշմարտութեան եւ յանդիմանելոյ, լո՛ւր Պաւղոսի` մեծի քարոզին, որ ասէ, զգոյշ լերուք 'ի շանց, զգո'յշ լերուք 'ի չար մշակացն: Որոց զերկնաւոր լապտերս առեալ` ընդ հրեայս ճրագալոյց առնեն. որք զգառնն աստուծոյ ընկլան, եւ առնեն զատիկ, ընդ հրեայս ոչխարս զենուն: Ո~հ անմտութեանն: Ստուերն զճշմարտութիւնն կամի եղծանել. եւ որք զճշմարտութիւնն ըկալան` զհետ ստուերաց ընթանան: զհետ ստուերաց ընթանան: Ընդէ՞ր լուցանիցես ճրագ ընդ հրեայս. ո՞չ ապաքէն զի շիջանիցի նուն քո յաւետարանէն: Որ ապստամբին ասպանջական լինիցի, եւ ապստամբին թեկն ածիցէ, ընդ նմին զնոյն պատիժ կրեսցէ: Լո՛ւր Դաւթի. եթէ տեսանեիր զգողս, ընթանայիր ընդ նոսա, եւ ընդ շունս դնէիր զբաժին քո: Երանի թէ ընդ շունս, եւ մի' ընդ քնամարտսն. շնութիւն եւ պոռնկութիւն` թէպէտ եւ աղտելի եւ գարշելի անուանք եւ գործք են, եւ յաւիտենից տանջանացն վրիժապարտք, այլ 'ի մարդկանէ առ մարդիկ են մեղքն, եւ 'ի ծառայից առ ծառայակիցս. բայց ընդ աստուծոյ մեղանչել` անցանէ քան զամենայն մեղս. որպէս եւ այն յանցանք սաստիկ են, զոր տն ոք յանցանիցէ` քան թէ ծառայակցին. նոյնպէս յորժամ ընդ աստուծոյ ոք մարտնչիցի, այն մեղք դաժն են քան զամենայն մեղս: Ընդէ՞ր լինիս զովող որդիդ աստուածպաշտութեան ընդ որդիս կորստեան. եթէ տեսանէիր զոք ընդ պատուհասիւ թգաւորի, եւ 'ի դիպահոջ յարքունի երեսաց, մի թէ կամէի՞ր ընդ նմա բարեկամութիւն խառնել. ո՞չ ապաքէն թէեւ ունէիր իսկ բարեկամութիւն, եւ զայն եւս 'ի բաց քակէիր, զի 'ի պատժոցն ապրեսցիս: Տեսցո՛ւք, թէ յորո՛ւմ վայրի հրեայք կայցեն, եւ յորո՛ւմ պայմանի քրիստոնեայք: Լո՛ւր սրբոյ աւետարանին. որ հաւատյ, ասէ, յորդի, ընդունի ըզկեանսն յաւիտենականս. եւ որ անհնազանդ լինի որդւոյ, չտեսանէ զկեանս: Կենդանիք ընդ չկենդանիս տօն առնեն: Զի՞նչ ինչ բարի խորհեցան հրեայք, զո'ր աստուածպաշտութեան կարգ անեղծ պահեցին, զի 'ի նոցանէն կարեւոր հաստատութիւն եկեղեցոյ գեղեցիկ կարգս յաւելուցուս. չլսե՞ս մարգարէին` որ ասէ, թէ դուք տունդ Իսրայէլի զամենայն մանկութիւնս ձեր կամակորեցէք, եւ ստեցէք զճշմարտութիւնն. քանզի ուրացան զաստուածպաշտութիւն, եւ վաճառեցին, քնզի չառին 'ի միտ: Նա` եւ զգինին իսկ չպահեցին անարատ. ո՞չ առաջին իսկ ամբաստանութի այն է զնոցանէ յԵսայեայ մարգարէէ. վաճառականք քո, ասէ, խառնեն ջուր ընդ գինի: Երանի~ եթէ եւ այժմ հերձուածողքն ջուր ընդ գինի խառնէին, եւ ո'չ զաստուած ընդ արարածս: Տե'ս գրով իսկ ամբաստանութիւն մարգարէիցն զհրէիցն, զոր եւ առաքեալքն յայտ յանդիման քարոզեն: Լո՛ւր մեծի քարոզին Պաւղոսի, որ գրէ առ թեսաղոնիկեցիսն. ո'չ կամիմ ասէ, եթէ անտեղեակ իցէք եղբարք, զի եւ դուք զնոյն չարչարանս կրեցէք 'ի ձերոց ազգականաց, որպէս եւ եկեղեցին աստուծոյ 'ի հրէից անտի. 'ի հրէիցն` որք զտէր Յիսուս սպանին, ր զիւրեանց մարգարէսն եւ զմեզ հալածեցին, որ եւ աստուծոյ յաչաց ելին, ր մարդկան հակառակ կացին: Որք ընդ անչափ պատուհասիւք են, նոցա հաղորդակի՞ց լինիս: Առ յնպիսիսն ասէ Եսայի, թէ ա'յն է բաժին քո, եւ նոյն վիճակ ժառանգութեան քո: