Τοῖς τῆς γῆς βασιλεῦσιν ὁ μὲν ὡς ἀγροῦ κτήτωρ συντε λεῖ λειτουργίαν κτήτωρσίν τε λειτουργίαν , ὁ δὲ ὡς ἐξ ἀργύρου χρηματιζόμενος, ὁ δὲ μολίβδων μόλιβδον ἔχων καὶ χαλκῶν χαλκὸν ἐμπορίαν, ὁ δὲ ὡς ἐξ ὀπώρας ἀργυριζόμενος, καὶ ὅλως ἐκ τῶν ὄντων ἑκάστῳ ἑκάστω τῆς λειτουργίας ἡ πλήρωσις· τοιαύτης καὶ τῷ βασιλεῖ τῶν ὅλων τῆς ἐκ λόγων ἐκλόγων λειτουργίας ὀφειλομένης ὁ μὲν ὡς σοφίας κτήτωρ εὐπορωτέραν τὴν τοῦ λόγου συντελεῖ λειτουργίαν, ὁ δὲ ὡς εὐγλωττίας ἐλάττονος ἔμπορος, ὁ δὲ ὡς πέντε λόγους ἐν τῷ νοῒ περιφέρων· ἀφ’ ὧν ἔχει γὰρ ἕκαστος τοῦ λόγου χρεώστης τὴν συντέλειαν συντελείαν . τοῦτό με πρὸς τὸ λέγειν θαρρύνει, ὅτι καὶ πένης τῷ κτίστῃ δεκτὸς εἰς συντέλειαν συντελείαν · οὐ γάρ ἵνα πλουτίσθῃ πλουτίση , τὴν τῶν λόγων ἀπαιτεῖ λειτουργίαν, ἀλλ’ ἵνα ποιήσηται μισθούς, ἀνθ’ ὧν δέδωκεν· οὐδεὶς γὰρ ἂν δύναιτο τηλικοῦτον ἀντιδοῦναι τῷ θεῷ χαριστήριον, ὅπερ ἴσον εἰς ὃν τοῖς δεδωμένοις ἐστίν. τινὰ τίνα γὰρ ἂν δοίης, ὑπὲρ ὧν ἔσχες ἀντίδοσιν ἀντίδωσιν , χρη Dittographie wegen Seitenumbruch χρημάτων δωρεὰς προσκομίσεις, ἀλλὰ αὐτοῦ πᾶς ὁ τῆς κτήσεως πλοῦτος· ἐπαινῇς ἐπαίνοις τὸν εὐεργέτην, κομίσεις καίτοι τῷ πατρὶ τῆς δόξης ἐκ τῶν σῶν ἐπαίνων ὠφέλιμα· θάνατον ὑπὲρ αὐτοῦ παραδέξῃ παραδέξη , ἀλλὰ καὶ τοῦτο παθὼν παθῶν σαυτῷ τὴν διὰ τοῦ θανάτου παρέσχες, οὐκ αὐτῷ, παρρησίαν· λοιπὸν ἄρα τῇ φύσει τὰ τοῦ προφήτου βοᾶν· τί ἀνταποδώσω τῷ κυρίῳ περὶ πάντων, ὧν ἀνταπέδωκέν μοι; ἀλλ’ ὅμως κἂν ῥῆμα τὸ λειτουργούμενον, ἡ θεοφιλία δὲ τῷ λεγομένῳ, προσηλώσεις προσφωνήσεις φορὰ δαψιλὴς*,* ἐκπαραδεκτὸς εὐπαραδεκτὸς ἐκπαράδεκτος τῷ δεσπότῃ ῥήσεις καὶ καὶ ῥήσεις λόγων λόγους . ὁ πηλόχριστος τυφλὸς τῷ θεῷ λειτουργήσας λόγους οὐκ ἐξ Ἀττικῆς εὐγλωττίας, ἀλλ’ ἐκ γνώμης εὐσεβοῦς συγκειμένους, ὡς μάρτυς ἐν δικαστηρίῳ δικαστηρίω τιμηθεὶς τοῖς εὐαγγελίοις περίφημος· καὶ γὰρ ζέοντος μάρτυρος ἀνδραγαθίαν ἀνδραγαθείαν ὑπὲρ Χριστοῦ παρεδείκνυε παρεδείκνει · ἁρπαζόμενος εἰς κρίσιν καὶ μὴ καταπληττόμενος, κυκλούμενος κινδύνοις καὶ θαρρυνόμενος, βαλλόμενος ἀπειλαῖς καὶ ὧν ἰῶν ἤρξαντο ἤρξατο φωνῶν φόνων οὐ μεταβαλλόμενος, πεπυρωμένοις δικασταῖς ἀντιζέων, ὠθούμενος εἰς σιγὴν καὶ στομούμενος, πεύσεσιν σπεῦσαισιν ἐρωτημάτων στραγγαλιὰς ἐκλύων, εὐτόξοις ὑπαντῶν ὑπὸ πάντων ἀποκρίσεσιν, τάξιν ἔχων κρινομένου, παρρησίαν δὲ κρίνοντος, κρίνων κρῖνον μᾶλλον τοὺς κρίνοντας καὶ αἱ παρ’ ἐκείνων κρι νόμενος εἰσῆλθεν εἰς ἐξέτασιν πρώτην καὶ τὴν πρὸς ἐκείνους ἐξῆλθεν νικήσας διάγνωσιν. δευτέρα δεύτερα γυμνασία τῆς νίκης καὶ μετὰ μαρτύρων πάλιν τῷ τυφλῷ νικητήριον αὐτῶν τῶν ἀντιδίκων τῆς δίκης τὴν δίκην τῷ τυφλῷ παρασχομένων τοὺς μάρτυρας· ἐφώνησαν γάρ, φησίν, τοὺς γονεῖς τοῦ ἀναβλέψαντος καὶ ἠρώτησαν αὐτοὺς λέγοντες· οὗτος οὕτως ἐστὶν ὁ υἱός ὑμῶν; εἰς ἀμφιβολίαν τοὺς γονεῖς ἐκαλοῦντο, πρὸ ς πρὸ πλάνην τοῦ παιδὸς προσφέρουσιν ὡς ἐπ’ ἀμφίβολα ἀμφιβόλα · προτιθέασιν σκέψιν, ἵνα οἱ τοῦ τυφλοῦ δελεασθέντες γονεῖς ὡς παρεγνωρισμένην καταμανθάνοντες μορφὴν βραδύτερον τὴν ἀπόκρισιν δοῖεν. τοῦτο δὲ γεγένηται τούτοις παραγραφῆς ἀφορμή ἀφορμῆ , ὡς οὐκ ἂν δεηθέντων ὑπερυπῆρχον γονεῖς εἰς τὸν υἱὸν διασκέψεως, ἀλλ’ εὐθὺς ἂν ταχεῖαν ταχείαν τὴν ἀπόκρισιν ἐδίδοντο δόντων τὸ . τοῦδε τὸ μετ’ αὐτὸ πονηρότερον· οὗτος οὕτως ἐστίν , φησίν, ὁ υἱὸς ὑμῶν ἡμῶν , ὃν ὑμεῖς λέγετε λέγεται , ὅτι τυφλὸς ἐγεννήθη. τῇ τῆ τούτου λέγεται λέξει· τὴν τῶν γονέων μαρτυρίαν προδιαβάλλουσιν, ὡς ἔλεγον τὸν γεγεννημένον γεγεννηκέναι τυφλὸν οὐκ ἀληθῶς γεννήσαντες γεννησάντων . τοῖς μὴ γεννήσασιν, ὢ Φαρισαῖοι , τυφλὸν τίς ἡ ὄνησις τῆς ὠνίσης τυφλοῦ παιδὸς ἀναπλάττεσθαι γέννησιν; ἢ ἡ τῷ μὴ γεννηθέντι τυφλῷ τί τὸ κέρδος ἀνάβλεψιν θρυλῆσαι πηρώσεως; ἀλλ’ ὅμως ὑποπτευέσθω τὸ θαῦμα· πολυπραγ μονείσθωσαν κακούργως οἱ μάρτυρες· ἐξεταζέσθω τὸ πρᾶγμα κακοτεχνότερον, ἵνα τῆς ἀληθείας ἀπηρτισμένης δράμῃ δράμη διὰ πάντων ἡ βάσανος. τίνες οὖν αἱ τῶν μαρτύρων φωναὶ πρὸς τὸ τοῦ κέρδους εὐθύβολοι τέχνημα; ἐπειδὴ γὰρ ὡς ἐπ’ ἀμφιβόλοις οἱ κριταὶ διηρώτων· οὗτος οὕτως ἐστὶν ὁ υἱὸς ὑμῶν ἡμῶν , ὃν ὑμεῖς λέγετε λέγεται , ὅτι τυφλὸς ἐγεννήθη; , ἀναμφίβολον ἀντιφθέγγονται γνῶσιν· οἴδαμεν ὅτι οὗτος οὕτως ἐστὶν ὁ υἱός ἡμῶν καὶ ὅτι τυφλὸς ἐγεννήθη· πῶς δὲ νῦν βλέπει, οὐκ οἴδαμεν· αὐτὸς ἡλικίαν ἔχει, αὐτὸν ἐρωτήσατε· αὐτὸς περὶ αὑτοῦ αὐτοῦ λαλήσει. ὢ γονέων καὶ τέκνου τὴν ὑπὲρ Χριστοῦ δίκην πρὸς ἑαυτοὺς μερισαμένων. οἱ οἵ μὲν γὰρ γονεῖς ὡμολόγουν ὁμολόγουν τὸ πάθος, ὁ δὲ τεχθεὶς τεχθὴς ἐβόα τὴν ἴασιν· στενὰ πάντοθεν τῷ φθόνῳ· ἀμφίβληστρον ἄνευ ἄν συνοχῆςׂ Φαρισαίοις ἐλέγχων· παρ’ ἑκάτερα παρεκάτερα φόβος· εἶχοντο λογισμοῖς κεκρυμμένοις· ἐκίνουν ἑαυτοῖς βουλευτήριον ἐξ ἀμφοῖν ἐξαμφοῖν · συνειλήμμεθα διχόθεν· ἑάλωμεν ἐάλωμεν · τὸ πάθος ἐμαρτύρουν· ἡ ἀνάβλεψις πρόδηλος· ἢ εἰ πιστεύειν τοῖς εἰρημένοις ἀνάγκη ἢ οἱ πρὸς τὰ βλεπόμενα μαχομένους γελᾶσθαι; τί οὖν; συνθώμεθα τῇ τη πράξει τοῦ θαύματος, τὸν δὲ τοῦ θαύματος ἐργάτην ἀλλάξωμεν τὸ τοῦ θεοῦ παρεμβάλλοντες ὄνομα· εἴπωμεν εἴπομεν τῷ τυφλῷ καθυφέντες ἀναδεδεῖξαι σαφῶς μὴ ψευδόμενον ψευδόμενος · ὁμο λογοῦμεν σὺν συν σοὶ τὴν ἀνάβλεψιν, οὐκ ἐγκαλοῦμεν ὡς ψευδομένῳ ψευδομένω . λοιπόν, ἓν δὲ σοὶ παραινοῦμεν συμφέρον· μὴ τούτῷ τοῦτο τὸ συμβὰν συμβάν ἀνατίθει, ἀλλὰ δὸς δόξαν τῷ θεῷ· ἡμεῖς οἴδαμεν ὅτι ὁ ἄνθρωπος οὗτος οὕτως ἁμαρτωλός ἐστιν. εὐσεβεῖ προσώπῳ δυσσεβῆσαι δυσσευῆσαι τὸν πιστὸν κολακεύουσιν· φείσασθε φήσασθαι καὶ τοῦ σαββάτου, τυφλοί, καὶ μὴ ταχέως ὡς οὗτος ᾧ οὕτως τῆς εἰς ἐκεῖνο ἐκείνω φειδοῦς φιδοῦς ἐπιλάθεσθε ἐπιλαθέσθαι . οἱ γὰρ τοῦ σαββάτου πρὸ μικροῦ κηδεμόνες οἱ κατὰ τοῦ ἰατροῦ διὰ δια τοῦτο κεκραγότες κεκραγῶτες · οὗτος οὕτως ὁ ἄνθρωπος οὐκ ἔστιν ἀπὸ τοῦ θεοῦ, ὅτι τὸ σάββατον οὐ τηρεῖ , νῦν ἀποφάσει τοῦτο παραλύουσι. θείαν θεία καὶ δόξης θείας ἀξίαν ἄξιαν τὴν παράλυσιν κρίνουσιν· καλεῖτε καλεῖται · οὐ γὰρ παρ’ ἡμῶν ἡ τῶν σαββάτων τιμή τιμῆ . πρῶτον μὲν γὰρ τὸν τυφλὸν εἰς τὴν τῶν σαββάτων λοιδορίαν ἐγείρετε· διδάσκετε γὰρ αὐτὸν πρὸς τὸν θεὸν ἀναβοᾶν· δόξα σοι τῷ τὴν τῶν σαββάτων ἀνατρέψαντι τήρησιν, τῷ τῶ δείξαντι τῆς ἐν τούτῳ τούτων ἀργίας πηλουργίαν χρησιμωτέραν· εἰ παρέμεινεν τὸ σάββατον ἄλυτον, ἐδεδέμην ἂν ἐγὼ τῇ τῆ τυφλότητι· ἀλλ’ εἰ ἡ θεότης ἐκ πολλοῦ μὴ τὸ σάββατον παραλύων ἐπέστη, καὶ γὰρ ἂν εἶδον ἐκ πολλοῦ τὴν ἀκτῖνα ἀκτίνα . ταῦτα λέγειν τῷ τυφλῷ παραινεῖτε παραινεῖται δοξάσαι τὸν θεὸν συμβουλεύοντες. εἰ δὲ δὴ καὶ δοίη τις τίς τὸν τοῦ θαύματος ἐργάτην ἁμαρτωλὸν ἁμαρτολόν προσφάσθαι ὡς φαταὶ ὥς φατε , μὴ μόνον εἰς τὸ σάββατον ὕβρις ὕβρισαν ὕβρεις , ὅτιπερ ἁμαρτωλῷ ἁμαρτωλῶ πρὸς παράλυσιν εὔλογον εὔδοτον εὖ δοτέον οὐ δοτέον , ἀλλὰ καὶ τὸ σάββατον ἠτίμασαν ἡτίμασαν ἄκοντες καὶ τὸν σκοπὸν οὐ κατώρθωσαν κατόρθωσαν · τὸν γὰρ τυφλὸν οὐ μετέπεισαν, ἀλλ’ ὥσπερ τις τίς παιδίων διδάσκαλος τὰς ἐσφαλμένας τῶν φωνῶν συλλαβὰς ἐπανώρθουν ἐπανορθοῦν ἐπανορθῶν · τὴν μὲν οὖν πρώτην παρεδέξατο ῥῆσιν καὶ τὸ δὸς δός τῷ θεῷ δόξαν ὡς οὐ χρῇζον χρήζων διορθώσεως· εἶτα εἰ λαβόμενος δὲ τῆς τελευταίας φωνῆς ἔπλεκεν συλλογισμόν συλλογισμὸν , ἐξ ὧν ἤκουσεν. τῶν γὰρ Φαρισαίων πρὸς αὐτὸν εἰρηκότων ἡμεῖς οἴδαμεν ὅτι ὁ ἄνθρωπος οὗτος οὕτως ἁμαρτωλός ἐστιν , τῆς τούτων τούτου οἴδαμεν δραξάμενος λέξεως δικαιολογίαν δικαιολογία ἐξ αὐτῆς μετασαλεύει· εἰ ἁμαρτωλός ἐστιν, οὐκ οἶδα· ἓν οἶδα, ὅτι τυφλὸς ὢν ἄρτι βλέπω. ἐπειδή φησιν εἰδέναι τὸν ἰατρὸν ἰσχυρίζεσθαι, . ἀφ’ ὧν οἴδαμεν ἀμφότεροι, κρίνωμεν, δῶμεν ἀλλήλοις ὧν λέγομεν ὃν λέγωμεν σύμβολα· ὑμεῖς τοῦτον ἁμαρτωλὸν ὀνομάζετε ὀνομάζεται · ἂν δῶτε τὰς ἀποδείξεις, ἐπείσθην. ἐγὼ δὲ δίκαιον τοῦτον καὶ σωτῆρα κηρύττω δεικνύων τοὺς ὀφθαλμούς· καὶ δικάσατε δικάσαται . οὐ συνηγορῶ διὰ ῥημάτων αὐτῷ· οὐ κηρύττω τῇ γλώττῃ τὸν ἰατρόν· κλείων τὸ στόμα τοῖς ὀφθαλμοῖς διαλέγομαι· σοι σύ λέγω· πῶς ἄκλητος προσαιτοῦντι παρέστη; οὐ κηρύττω τὴν χωρίς παρακλήσεως χάριν· οὐ πομπεύω τῆς πηλουργίας τὸ ξένον· οὐ διεξέρχομαι τὸ τοῦ πάθους ἐν ἐμοὶ συνοικίσιον συνοικήσιον · οὐ φέρω νῦν εἰς μνήμην τὸν Σιλωάμ , τὸν τῷ παρὰ τούτῳ πηλὸν πηλῶ πρὸς ἀνάβλεψιν συγκερασθέντα συνκηρασθέντα τυφλοῦ· οὐ δημοσιεύω τὴν ἀκόμπαστον ἴασιν ἰάσιν · οὐ τραγῳδῶ τραγωδῶ , πως πῶς μέ πέμψας εἰς Σιλωὰμ οὐ παρέμεινεν, ἵνα βλέπων ἐπανελθὼν προσκυνήσω· πᾶσαν παρατρέχων μακρολογίαν σύντομον ἀντιφθέγγομαι ῥῆσιν· οὐδὲν ἄλλο πλὴν ἐντόνως ἐκβοήσω· τυφλὸς ὢν ἄρτι βλέπω. κρυπτὴ τις κρύπτει τίς ἡ τῶν ἐλέγχων πλῆξις πλήττει · τοῦτο γὰρ τῶν ῥημάτων τὸ βούλημα, ὅτι φησὶν βλέπω · νῦν μαρτύρων οὐ χρῄζεται χρήζεται · ὅτι δὲ τυφλὸς ἐτέχθην, προσεδέξασθε προσεδέξασθαι μάρτυρας· ἀρκεῖ μοι τοῦτο πρὸς ὑμᾶς, Φαρισαῖοι · ὢ ὣ δικαιολογίας ἐν συντομίᾳ πολλῆς. ἀλλὰ γὰρ λάλους καὶ ἡμᾶς ὁ τυφλὸς ἀπεργάζεται καὶ πλέκων λόγους ἐκ λόγων παρασύρει πρὸς λόγους· ἀλλάξωμεν τοῦ δρόμου τὸν λόγον· ἀνακρούσωμεν τῆς γλώττης τὰς ἡνίας ἠνίας · εὐγνωμοσύνην δὲ τῷ τυφλῷ συνερίσωμεν συνερίσομαι · τῆς τοῖς ὑπὲρ τῆς ἀληθείας κοινωνῶμεν κοινωνῶ μὲν ἐνστάσεως· θεοπρεπεῖς θεοπρεπὴς φιλοσοφῶμεν ἀγῶνας· εὐσεβέσιν ἀγῶσιν συνισαζώμεθα· παρρησίαν δεικνύωμεν εὔκαιρον· ἅπας τῆς ψυχικῆς ὁ κόσμος ἀναβλέψας τυφλότητος τοῖς νεκρὸν ἀποκαλοῦσι Χριστὸν ἐκβοάτω· εἰ νεκρὸς ἐστίν, οὐκ οἶδα· ἓν οἶδα, ὅτι τυφλὸς ὢν ἄρτι βλέπω· , ὅτι αὐτῷ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας· ἀμήν.