ἀνοιγέσθω ἀνυγέσθω 
 σήμερον πᾶν στόμα πρὸς θεολογίαν
 καὶ
 ἀνυμνείτω ἀνυμνητω ἀνυμνεῖτο ἀνυμνίστω 
 πᾶς λόγος
 τὸν των 
 ἐξ οὐρανῶν ἐπιλαμψαντα
 θεὸν τοῦ θεοῦ τὸν τοῦ θεοῦ 
 λόγον.
 πᾶν στόμα 
 λαλείτω λαλίτω , πᾶσα
 γλῶσσα γλώττα 
 γλῶσσα 
 φθεγγέσθω, πᾶσα ψυχὴ χορευέτω, πᾶσα
 ἡ 
 γῆ
 ψαλάτω ψαλέτω . σήμερον
 γὰρ 
 λόγοι φωτὸς ἐν ἡμέρᾳ φωτὸς
 τοὺς υἱοὺς τοῦ φωτὸς 
 ἐν ἡμέρᾳ φωτὸς 
 καταλάμπουσιν.
 συμφωνείτω συμφωνίτω 
 τοῖς
 ἐπουρανίοις τὰ
 ἐπίγεια ἐπήγια ,
 ὑμνείτω ὑμνήτω ϋμνίτω 
 μετὰ τῶν με τών 
 ὑπερκοσμίων δυνάμεων τὰ ἐν
 τῷ 
 κόσμῳ φαινόμενα. ἀληθείας γὰρ
 ἐπιφανείσης ἐπιφανήσης ἐπιφανίσης 
 καὶ βασιλέως ἐπουρανίου πάντας πάντα δεῖ δὴ συνδραμεῖν συνεδραμεν εἰς κοινὴν τοῦ δεσπότου τῶν
 ἁπάντων πάντων 
 ὁμολογίαν.
 χριστοῦ παρουσία,
 ἀληθινοῦ φωτὸς ἐπιδημία· χριστοῦ παρουσία, τῆς
 οἰκουμένης πάσης εὐεργεσία· χριστοῦ παρουσία , τοῦ
 παντὸς κόσμου κόσμου παντὸς 
 ἐλευθερία. 
 χριστὸς ἀνυμνεῖται καὶ κόσμος ἁγιάζεται,
 χριστὸς κηρύττεται καὶ ἡ οἰκουμένη φωτίζεται,
 χριστὸς
 περιαγγέλλεται καταγγέλλεται 
 καὶ πᾶσα ψυχὴ
 τὸν
 οὐράνιον ἐπουράνιον 
 πόθον ἐνδύεται ἐνδύεται λόγον .
 ἐγγυᾶται ἐγγυατέ 
 μου
 τὸν λόγον τῶν λόγων 
 ἡ
 πεῖρα τῶν πραγμάτων τῶν πραγμάτων πεῖρα .
 ὅρα
 γάρ 
 μοι τὴν
 θεοπρεπῆ θεοπρεπεῖ θεοπρέπειαν 
 ταύτην
 καὶ αὐτῆς 
 τῆς ἐκκλησίας κατάστασιν. ὅρα
 μοι 
 τοῦ οὐρανίου πόθου τὴν ἄσβεστον λαμπάδα. ὅρα
 μοι 
 τοῦ σώματος τὴν φύσιν
 συνακμάζουσαν συναγμάζουσαν 
 τῇ τῶν ἀγγέλων
 λειτουργίᾳ λειτουργείᾳ . ἄνθρωποι ἀπὸ γῆς ὄντες καὶ γῆν οἰκοῦντες καὶ
 ἐπὶ γῆς στρεφόμενοι ἐπὶ γῆς τρεφόμενοι ἀποστρεφόμενοι 
 τοῖς
 οὐρανίοις οὐρανοις 
 συναμιλλῶνται συναμίλλονται συναμήλλονται 
 νόμοις κόσμοις κόσμος . ἠρνήσαντο ἠρνήσατο τοῦ σώματος τὴν φύσιν
 καὶ ἐξελέξαντο καὶ ἐξελέξατο ἐδέξαντο 
 τῶν ἀγγέλων τὴν λειτουργίαν. 
 τοιαύτη γὰρ
 ἡ ἐκκλησία τοῦ θεοῦ. πολιτεύεται μὲν ἐπὶ
 τῆς 
 γῆς, τάξιν δὲ
 ἐπουρανίων ἔχει ἔχει οὐρανίων 
 πραγμάτων ταγμάτων .
 τί ἔργον τῶν ἐν οὐρανοῖς
 ἀγγέλων ταγματων ;
 τὸ τῷ θεῷ θεῷ τὸν θεον 
 λειτουργεῖν. τί ἔργον
 τῶν τῶ 
 ἐπὶ γῆς ὁσίων;
 τὸ 
 τὸν θεὸν ἀνυμνεῖν. ὧν τοίνυν ὁμότιμος ἡ λειτουργία, ὁμότιμος
 καὶ 
 ἡ ἀξία. 
 διὰ τοῦτο ὁ μακάριος
 Δαβὶδ 
 τὴν πνευματικὴν ἀνακρουόμενος λύραν καὶ τὸν σωτήριον
 τῆς θεολογίας 
 ἀνακηρύττων ὕμνον ἔλεγεν ὡς ἀρτίως
 ὑπεψάλλομεν ὑπεψάλλωμεν ὑπεψάλαμεν ·
 ὁ θεὸς τῶν δυνάμεων ἐπίστρεψον ἡμᾶς καὶ
 ἐπίφανον τὸ πρόσωπόν σου καὶ σωθησόμεθα. 
 
 οὐδέπω οὔπω 
 ἀπήντησεν ὁ βασιλεὺς τῆς δόξης
 καὶ οἱ
 πρόδρομοι τῆς βασιλείας
 ἐκήρυττον
 λέγοντες 
 ὁ ποιμαίνων τόν Ἰσραὴλ πρόσχες. 
 
 ὁ ποιμαίνων τόν Ἰσραήλ 
 · εἰπέ,
 ὦ 
 προφῆτα, τηλαυγῶς ὃ λέγεις,
 σαφήνισον σαφίνησον σαφήνησον 
 ὃ κηρύττεις,
 ὁποῖον ποιμένα λέγεις . πολλοὶ
 γὰρ 
 ἐποίμαινον ἐποίμαινων ἐποίμαναν ,
 Μωϋσῆς 
 ποιμὴν
 ἦν ,
 Ἀαρὼν 
 ποιμὴν
 ὡς λέγεις ἦν ·
 ἐποίμανας
 ἐποίμαινες ἐποίμαινον 
 γάρ
 φησι 
 τὸν λαόν
 σου μου ὡς πρόβατα 
 ἐν χειρὶ
 Μωϋσῆ 
 καὶ
 Ἀαρών . 
 
 ποιμὴν ἦν 
 καὶ
 ὁ
 Δαβίδ 
 πάλιν ·
 ἐξελέξατο γάρ φησιν Δαβὶδ 
 τὸν δοῦλον αὐτοῦ ποιμαίνειν
 Ἰακὼβ 
 τὸν
 δοῦλον αὐτοῦ καὶ 
 Ἰσραὴλ τὴν κληρονομίαν αὐτοῦ. 
 
 τί τοίνυν τῇ προσηγορίᾳ
 τοῦ
 ποιμένος ποιμαινος 
 κρύπτεις κηρυττεις 
 τὴν ἀξίαν
 τοῦ καταγγελλομένου ;
 διόρισαι διόρησαι διόρθωσαι 
 σαφῶς σαφὸς 
 ὃ λέγεις.
 εὐκρινεῖ εὐκρινῆ 
 καὶ ἀσυγχύτῳ χρῆσαι τῇ φωνῇ τοῦ κηρύγματος. λέγεις·
 ὁ ποιμαίνων τὸν Ἰσραὴλ πρόσχες, ὁ
 ὁδηγῶν οδηγὸν 
 ὡσεὶ πρόβατον τὸν
 Ἰωσήφ 
 
 ,
 ὁ δὲ ποιμὴν οὐδέπω κηρύττει τοῦ μηνυομένου ὅστις δὲ ποιμήν ἐστιν οὔπω μηνύεις τοῦ κηρυττομένου ὅστις εἰ δὲ ποιμὴν οὐ μηνυει ἐκ τοῦ κηρυττομένου 
 τὴν ἀξίαν διὰ τὴν πρὸς
 ἄλλους ἀλλήλους 
 ποιμένας ποιμαίνας τοὺς ποιμαίνας 
 ὁμωνυμίαν ὁμονυμίαν .
 τί οὖν;
 οὐδέπω φησιν οὐδέπω οὐδέπω φησιν 
 ἐνόησας ἐννοῆσαι 
 τὴν ἀξίαν
 φησὶν 
 σαφηνίζω σαφινησω 
 σοι τὴν ἀλήθειαν.
 ὁ καθήμενος ἐπὶ τῶν
 χερουβὶμ ἐμφάνηθι χερουβεὶμ ἐμφάνηθει . 
 
 ἐξέγειρον τὴν δυναστείαν σου καὶ ἐλθὲ εἰς τὸ σῶσαι
 ἡμᾶς. 
 
 ὁρᾷς,
 πῶς ὅπως 
 ἅπασαν ἂν 
 ἐγύμνωσεν τοῦ προφητευομένου
 
 τὴν ἀξίαν;
 ὁρᾷς,
 πῶς τῷ βασιλεικῷ καὶ ὑπερκοσμίῳ ὅπως τῷ βασιλικῷ καὶ ὑπερκοσμίῳ των βασιλεικῶν καὶ ὑπερκοσμίων ὅπως 
 θρόνῳ τὸν βασιλέα τῆς δόξης
 ἀπήγγειλεν ἀνήγγειλαν 
 ἐποχεῖσθαι τὸν ἰησοῦν ἰησοῦν ; ὅθεν καὶ ὁ σωτὴρ
 ἐπιβεβαιῶν ἐπιβεβαιοῖ 
 τοῦ προφήτου τὴν
 πρόρρησιν πρόσρησιν πρόρησιν 
 βοᾷ ἐβόα 
 διὰ τῆς εὐαγγελικῆς χάριτος·
 ἐγώ εἰμι ὁ ποιμὴν ὁ καλός. 
 
 ἐπειδὴ γὰρ ὡς ἄνθρωποι
 φησὶν
 
 λογικοὶ τὸν θεὸν οὐκ
 ἐπέγνωτε ἔγνωτε ἐπέγναν 
 κἂν ὡς ἄλογα πρόβατα τὸν ποιμένα
 γνωρίσατε γνωρήσατε .
 βουλόμενος δὲ
 καὶ 
 ὁ προφήτης
 καὶ τὸν καρπὸν ἐπιδεῖξαι δεῖξαι τὸν καρπὸν 
 τῆς τοῦ
 ποιμένος ποιμαινος 
 ἐπιδημίας
 ἐξέγειρον , φησίν, 
 τὴν δυναστείαν σου
 καὶ ἐλθὲ εἰς τὸ σῶσαι ἡμᾶς. 
 
 ἡ γὰρ τοῦ σωτῆρος ἐπιφάνεια πηγὴ πάσης εὐεργεσίας.
 
 ἐπεφάνη ἀπεφανει 
 τοίνυν ὁ λυτρωτὴς ὁ λυτρωτὴς τοίνυν 
 πάσης 
 τῆς οἰκουμένης πάντα
 ἀναλαβὼν ἀνέλαβεν 
 εἰς ἑαυτὸν
 διὰ τὴν
 αὑτῷ αὐτῷ εαυτοῦ 
 πρέπουσαν ἀγαθότητα. ἐπειδὴ γὰρ
 εἶδεν ϊδεν
 
 πάντα τὰ ἐν ἀνθρώποις πάντα ἄνθρωπον 
 διαπεσόντα 
 καὶ τὴν ἱερωσύνην,
 ἣν δέδωκεν ἐν ἔδωκεν 
 τῷ
 Ἰσραὴλ , καὶ τὴν
 προφητείαν καὶ πάντα τὰ ἐξαίρετα,
 αὐτὸς ἀνακαινίζει αὐτοῖς ἀνακαινίζε αὐτοῖς 
 δι’ ἑαυτοῦ τὰ ἑαυτοῦ δῶρα. καὶ
 πῶς ὅπως 
 ἄκουε·