+ ἀνοιγέσθω· σήμερον. πᾶν·
 
 στόμα. πρὸς. θεολογίαν:
 
 κ αι ἀνυμνίστω. πᾶς. λόγος.
 
 τὸν ἐξ
 οὐρανῶν ουνων . ἐπιλάμψαν τα τοῦ
 θεοῦ θυ 
 λόγον:
 λ αλίτω. πάσα· γλώττα. φθεγ 
 γέσθω: πάσα ψυχὴ: χορευ 
 έτω· πᾶσα γῆ. ψαλάτω: ση 
 μέρον. γαρ. λόγοι. φωτὸς·
 
 ἐν ἡμέρα· φωτὸς. τοὺς
 
 ϋϊοὺς. τοῦ φωτὸς. εν ημερ 
 ρα· φωτὸς. καταλάμπουσι:
 
 σ υμφωνίτω. τοῖς
 ἐπουρανίοις επουνιοις ·
 
 τὰ ἐπήγια: ϋμνίτω. με
 
 τών ϋπερκοσμίων· δυνά 
 μεων. τὰ ἐν κόσμω φαι 
 νόμενα: 
 ἀληθείας γὰρ
 
 ἐπιφανίσης. καὶ βασιλέως. ἐπ ουρανίου ουνιου . πάντα δεῖ
 
 συνδραμεῖν. εἰς κοινῆν
 
 τοῦ δεσπότου τῶν πάντων
 
 ὁμολογίαν: χριστοῦ χ υ 
 παρουσία. τοῦ κόσμου παν 
 τὸς ἐλευθερία: χριστὸς χ ς 
 ἀνυμνεῖται. καὶ κόσμος.
 
 ἁγιάζεται: χριστὸς χ ς . κηρύττεται. καὶ ἡ
 
 οἰκουμένη, φωτίζεται:
 
 χριστὸς χ ς . καταγγέλλεται. καὶ
 
 πάσα. ψυχὴ. τὸν ἐπ ουράνιον ουνιον .
 
 πόθον. ἐνδύεται: ἐ γγυάται μου τῶν λόγων.
 
 ἡ τῶν πραγμάτων.
 
 πεῖρα 
 ὅρα μοι. τὴν
 
 θεοπρέπειαν. ταύτην:
 
 καὶ αυτῆς. τῆς ἐκκλη 
 σίας. κατάστασιν:
 ὅ ρα μοι. τοῦ
 οὐρανίου ουνιου . πόθου.
 
 τὴν ἄσβεστον· λαμπάδα:
 ὅ ρα μοι: τοῦ σώματος. τὴν
 
 φύσιν. συνακμάζουσαν.
 
 τη τῶν ἀγγέλων·
 
 λειτουργία:
 ἄνθρωποι ανοι 
 ἀπὸ
 
 γῆς ὄντες. καὶ γῆν; οἰ 
 κοῦντες. καὶ επι γῆς τρε 
 φόμενοι. τοῖς
 οὐρανίοις ουνιοις . συναμίλλονται. κόσμοις:
 
 ἠ ρνήσαντο. τοῦ σώματος.
 
 τὴν φύσιν. και ἐξελέξαντο.
 
 τῶν ἀγγέλων τὴν λει 
 τουργίαν: τοιαύτη γὰρ
 
 ἡ ἐκκλησία τοῦ
 θεοῦ θυ . πολι 
 τεύεται. μὲν, ἐπὶ γῆς.
 
 τάξιν· δὲ. επ ουρανίων ουνιων 
 έχει.
 
 πραγμάτων: τ ί ἔργον. τῶν ἐν
 οὐρανοῖς ουνοις 
 
 ταγματων. τὸν
 θεον θν 
 λει 
 τουργεῖν: τί ἔργον τῶ:
 
 ἐπὶ γῆς ὁσίων. τὸν
 θεὸν θν 
 
 ἀνυμνεῖν: ὧν τοίνυν.
 
 ὁμότιμος ἡ λειτουργία.
 
 ὁμότιμος, καὶ ἠ ἀξία: δ ιὰ τοῦτο ὁ μακάριος
 δαβὶδ δαδ 
 
 τὴν
 πνευματικὴν πνικην . ἀνακρου 
 όμενος λύραν. καὶ τὸν
 
 σωτήριον σριον . τῆς θεολογίας; ἀνα 
 κηρύττων. ὕμνον. ἔλε 
 γεν. ὡς ἀρτίως ὑπεψά 
 λαμεν· ὁ
 θεὸς θς 
 τῶν δυνά 
 μεων. ἐπίστρεψον ἡμᾶς.
 
 καὶ ἐπίφανον. τὸ πρόσω 
 πόν σου. καὶ σωθησόμεθα.
 ο ὐδέπω ἀπήντησεν.
 
 ὁ βασιλεὺς. τῆς δό 
 ξης, καὶ οἱ πρόδρομοι·
 
 τῆς βασιλείας ἐκή 
 ρυττον: ὁ ποιμαίνων. τόν
 ἰσραὴλ ιηλ 
 
 πρόσχες· ὁ ποιμαίνων
 
 τόν
 ἰσραὴλ ιηλ : ε ἰπὲ· προφῆτα. τηλαυ 
 γῶς. ὃ, λέγεις· σαφ 
 ίνησον. ὃ κηρύττεις: π ολλοὶ. γὰρ. ἐποίμαινον
 
 μωϋσῆς. ποιμὴν: ἀα 
 ρὼν· ποιμὴν· λέγεις.
 
 ἐποίμαινον γὰρ, τὸν λα 
 όν μου. ὡς πρόβα 
 τα. ἐν χειρὶ. μωϋσῆ. καὶ
 
 ἀαρών: καὶ ὁ
 δαβίδ δαδ ·
 
 ἐξελέξατο γὰρ.
 δαβὶδ δαδ 
 τὸν
 
 δοῦλον αὐτοῦ. ποιμαί 
 νειν.
 ἰσραὴλ ιηλ . τὴν κληρονο 
 μίαν. αὐτοῦ: τί τοίνυν. τη προσηγορία·
 τοῦ ποιμένος. κρύπτεις.
 
 τὴν ἀξίαν: δι ο ωρθωσαι·
 
 σαφὸς; ὃ, λέγεις· εὐκρινῆ
 
 καὶ ἀσυγχύτω· χρῆσαι·
 
 τη φωνῆ. τοῦ κηρύγμα 
 τος· λέγεις. ὁ ποιμαίνων
 
 τὸν
 ἰσραὴλ ιηλ 
 πρόσχες. ὁ ὁδηγῶν
 
 ὡσεὶ πρόβατον τὸν ἰωσήφ: ό στις εἰ δὲ. ποιμὴν, οὐ μη 
 νυει. ἐκ τοῦ κηρυττομέ 
 νου. τὴν ἀξίαν. διὰ τὴν
 
 πρὸς ἀλλήλους. ποιμαί 
 νας. ὁμονυμίαν:
 τ ί οὖν, οὐδέπω. φησὶν.
 
 ἐννοησαι. τὴν ἀξίαν.
 
 σαφινησω σοι. τὴν ἀλή 
 θειαν· ὁ καθήμενος.
 
 
 ἐπὶ τῶν χερουβεὶμ, ἐμφά 
 νηθει· ἐξέγειρον τὴν
 
 δυναστείαν σου. καὶ ἐλ 
 θὲ. εἰς τὸ σῶσαι· ἡμᾶς: ὁ ρὰς. όπως. αν, ἐγύμνωσεν·
 
 τοῦ προφητευομένου.
 
 leer wegen Durchschlag der Tinte der vorangehenden Seite 
 
 τὴν ἀξίαν. ὁ ρὰς: των βασιλεικῶν. καὶ ὑπερ 
 κοσμίων. όπως θρόνω. τὸν
 
 βασιλέα: τῆς δόξης. ἀνήγ 
 γειλαν,
 ἰησοῦν ιν : ὅθεν καὶ ὁ
 σωτὴρ σηρ .
 
 ἐπιβεβαιοι. τοῦ προφήτου. τὴν
 
 πρόσρησιν. βοᾶ· διὰ τῆς. εὐαγ 
 γελικῆς. χάριτος. ἐγώ εἰμι
 
 ὁ ποιμὴν ὁ καλός: ἐ πειδὴ. γὰρ. ὡς
 ἄνθρωποι ανοι 
 φησὶν· λο 
 γικοὶ. τὸν·
 θεὸν θν . οὐκ έγνωτε.
 
 κἂν, ὡς ἄλογα· πρόβατα. τὸν
 
 ποιμένα· γνωρίσατε.:
 β ουλόμενος. δὲ. καὶ ὁ προφήτης.
 
 δεῖξαι. τὸν καρπὸν. τῆς τοῦ
 
 ποιμαινος. ἐπιδημίας. ἐξέ 
 γειρον. φησὶν. τὴν δυνασ 
 τείαν σου. καὶ ἐλθὲ. εἰς τὸ
 
 σῶσαι ἡμᾶς: ἡ γὰρ. τοῦ
 σωτῆρος σρσ 
 ἐπιφανεία. πη 
 γὴ. πάσης. εὐεργεσίας: ἐπεφανὴ. ὁ λυτρωτὴς. τοί 
 νυν. τῆς οἰκουμένης. πάν 
 τα. ἀναλαβῶν. εἰς ἑαυτὸν.
 διὰ τὴν. εαυτοῦ. πρέπουσαν.
 
 ἀγαθότητα: ἐ πειδὴ γὰρ, είδεν πάντα·
 
 ἄνθρωπον ανον · διαπεσόντα. καὶ τὴν
 
 ἱερωσύνην. έδωκεν. τω
 
 ἰσραὴλ ιηλ . καὶ τὴν προφητείαν.
 
 καὶ πάντα. τὰ ἐξαίρετα.
 
 αὐτὸς. ἀνακαινίζει: δι
 
 ἑαυτοῦ. τὰ ἑαυτοῦ δῶρα: καὶ οπως. ἄκουε· γίγνεται·
 
 προφήτης. ἐπειδὴ. ἐνωθεύ 
 θη. ἠ προφητεία· παρὰ τῶν
 
 ἀναξίων, ὡς γέγραπται·
 
 προφήτην. ϋμῖν. ἀναστή 
 σει.
 κύριος κς 
 ὁ
 θεὸς θς . ἐκ τῶν ἀδελφῶν
 
 ϋμῶν ὡς· ἐμέ: γ ίγνεται· καὶ ἀπόστολος. κα 
 τὰ τὸ εἰρημένον. κατα 
 νοήσατε, τὸν ἀρχϊερέα
 
 καὶ ἀπόστολον. τῆς εκκλη 
 σίας ϋμῶν: γ ίνεται· καὶ ϊερεὺς. καθῶς γέ 
 γραπται. σὺ ϊερεὺς· εἰς τὸν
 αἰῶνα· κατὰ τὴν τάξιν
 
 μελχισεδέκ: γ ίνεται αδελφοὶ καὶ. διάκονος.
 
 ὥς φησὶν. ὁ γενναῖος. αποστο 
 λος· λέγω γὰρ·
 χριστὸν χν . διάκονον
 
 γεγενῆσθαι· περιτομῆς. εἰς
 
 τὸ πληρώσαι. τὰς ἐπαγγε 
 λείας. τῶν
 πατέρων πρων : δ ιὰ πάσης οὖν, ὁδεύει. τάξε 
 ως. καὶ γίνεται. πάλιν. καὶ
 
 ἀναγνώστης. λαβῶν· γὰρ
 
 τὸν ἡσαΐαν· ἀνεγίνωσκεν·
 
 δίκνυει: τὸ εὐαγγέλιον.
 
 ἵνα. καὶ τὴν φωνὴν. τοῦ
 
 προφήτου. βεβαιώση. καὶ
 
 τῆς ἐκκλησίας. τοὺς αριθ 
 μοὺς. τιμήσει: ἐ γένετο. καὶ βασιλεὺς. ὁ βασι 
 λεὺς τῶν βασιλευόντων.
 
 ὡς φησὶν, ὁ νάθαναὴλ·
 
 ραββὶ. σὺ εἶ ὁ
 υἱὸς υς 
 τοῦ
 θεοῦ θυ . σὺ
 
 βασιλεὺς εις τον αιῶνα: ἀ λλ’ ἐρεῖ τις. τῶν περιεστώτων
 τί οὖν πρὸς ἐμὲ τὸν λαϊκὸν·
 
 εἰ προφητίαν· καὶ ἀποστο 
 λικὴν. καί ϊερωσύνην·
 
 ἐνεδύσατο. τί πρὸς ἐμὲ
 
 τὸν ἐν λαϊκη. τάξει
 
 κατειλημμένον· μ άλιστα μὲν. διὰ πάντας·
 
 ἀνθρώπους ανους . εγένετο
 ἄνθρωπος ανος ·
 
 ὁ
 φιλάνθρωπος φιλανος : εἰ δὲ βούλη·
 
 αὐτὸν. καὶ λαϊκοῦ. τάξιν
 
 ϋπερχόμενον; διὰ σὲ. ἀνά 
 κρινον. παρὰ σαυτῶ. καὶ
 
 σκόπησον. τὸ ῥηθησό 
 μενον.ὁμολογουμένως: ὁ βαπτίζων. ἐν χώρα ἐστὶν
 
 τοῦ ϊερέως· ὁ δὲ βαπτιζό 
 μενος. ἐν τάξει. τοῦ λαϊ 
 κοῦ. καθέστηκεν: ὅ ρα οὖν, ϊωάννην βαπτί 
 ζοντα· ἐν τάξει. ϊερέως.
 
 καὶ βαπτιζόμενον.
 χριστὸν χν 
 
 ἐν λαϊκοῦ. τάγματι: σ ήμερον γὰρ· ἀδελφοὶ·
 
 τὴν. διὰ. τῶν ϋδά των 
 
 ϋπῆλθεν. οἰκονομίαν. οὐ 
 κ ἐκ τῶν ϋδάτων· ἁγιαζό 
 μενος. ἀλλὰ τοῖς. ϋδασιν.
 
 τον ἁγιασμὸν. παρέχων: ϊ ωάννης. ἐπλήρου. τὸ σχῆ 
 μα. τὸ ϊερατικὸν· προσέρχε 
 ται. ὁ λυτρωτῆς. τῆς οἰκου 
 μένης. τω βαπτίζοντι.
 
 εν ϋδατι. ὁ φωτίζων. ἐν
 
 πνεύματι πνι : ὁ βασιλεὺς. τω προ 
 δρόμῳ·
 θεὸς ὁ θς 
 τω προφήτη· ϊ ωάννης, ἀδελφοὶ οὐκ ἠγνό 
 ησεν. τὴν ἀξίαν: διὰ τὴν
 
 οἰκονομίαν. οὐκ ἔσφαλεν·
 
 αὐτὸν. τὸ στόμα. τοῦ
 σωτῆρος σρς : ο ὐκ ἠπάτησεν, αὐτὸν ἡ φαι 
 νομένη. σὰρξ· ἀλλὰ περιέ 
 λαμψεν. αὐτὸν. ἡ κηρυτ 
 τομένη: δύναμις. ἣν, καὶ
 
 τοῖς ἀγνοοῦσιν. ἐκήρυττεν
 
 ὁ λύχνος. του
 χριστοῦ χυ 
 μου· δια
 
 του προφήτου: λ ύχνος γὰρ ἦν ὁ ἅγιος
 θαυμάσιος λύχνος: π ερὶ οὗ. το· ἡτοίμασα· λύχνον
 
 τω
 χριστῷ χω 
 μου: λ ύχνος· δὲ. ὁ ϊωάννης, προσα 
 γορεύεται. οὐκ ἐπειδὴ. τω
 
 θεῷ θω 
 λόγω. τω φωτὶ· τω αλη 
 θινω. χρεία· ἦν, τῆς αὐτῆς
 
 τοῦ λύχνου. προσθήκης.
 
 ἥλιος. γὰρ· ἦν· δικαιοσύνης:
 
 ἀλλ’ ἐπιδὴ. τὸν ἐν σαρκὶ. κρυ 
 πτόμενον.
 χριστὸν χν . ἐγνώρι 
 σεν· ὡς. ἐν νυκτὶ· τη ϊουδα 
 ῖκῆ. καταστάσει· τὸν λύ 
 χνον. ἀπαστράπτων. τοῦ
 
 θείου λόγου. καλεῖται· λύχνος
 
 εἰκότως:
 καὶ ὅρα· τὸ θαυμαστὸν· ἀδελφοὶ·
 
 ὅτε παρῆλθεν. ἐπὶ τὴν. ἔν 
 σαρκον. οἰκονομίαν· ὁ πρὸς
 
 ἡμᾶς. ἐπιδημήσας· δεσπό 
 της. ὁ
 ἄνθρωπος ανος . διὰ
 φιλανθρωπίας φιλανιας 
 
 γενόμενος. καὶ ἦν ξένον
 
 θαῦμα. ὁ
 θεὸς θς 
 ἐν
 ἀνθρώποις ανοις : ἐν
 
 δούλοις ὁ δεσπότης: ο ποιητὴς. μετὰ τῶν ποιημά 
 των: ὁ ἁγιάζων. μετὰ τῶν
 
 ἁγιαζομένων. τότε ὁ ϊωάν 
 νης εκηρύττεν. τὴν ἀξίαν: καὶ ἦν, ἰδεῖν. τὸν λύχνον· δεχόμε 
 νον. τὸν ἥλιον. τῆς δικαιοσύ 
 νης.
 ἰησοῦν ιν : των πάντων λυτρω 
 τὴν. ὁ λυτρώσεως. δεόμενος.
 
 ἄνθρωπος ανος : ἐβάπτιζεν. οὐ τόλ 
 μη. προσαχθεὶς. ἀλλὰ προστάγ 
 ματι δουλωθεὶς: τ ότε· δὴ συνέδραμον. δύο· προ 
 φητικαὶ φωναὶ·
 φωνὴ.
 
 βοῶντος ἐν τη ἐρήμω·
 καὶ
 
 φωνῆ
 κυρίου κυ 
 ἐπὶ τῶν ϋδάτων: ὁ κήρυξ. τῆς ἀληθείας. ἐβόα. καὶ
 
 ὁ
 θεὸς θς . τῆς δόξης ἐβρόντα·
 
 καὶ ἦν, ἐκεῖ. ἡ προσκυνουμέ 
 νη. τριὰς. τὴν εαυτῆς. δόξαν.
 
 ἀπαστράπτουσα·
 πατὴρ πηρ 
 ἄνω 
 θεν, τὸν
 υἱὸν υν . κηρύττων:
 
 ἱησοῦς ις 
 κάτωθεν. πληρῶν. τὴν έν 
 θεον. οἰκονομίαν: τὸ
 πνεῦμα πνα 
 τὸ ἅ 
 γιον. ἐπισφραγίζον.
 τὴν θεοπρεπει. μυστα 
 γωγίαν: καὶ φωνῆ. το 
 σαύτη· γίνεται. μαρτυ 
 ροῦντος. ἄνωθεν. τοῦ
 
 πατρὸς πρς 
 τω ἑαυτοῦ μονογε 
 νῆ. ὡς. σχισθῆναι. τοὺς
 
 οὐρανούς ουνους : ἀναβαίνοντος
 
 γὰρ, φησὶν, τοῦ
 ἰησοῦ ιυ 
 ἀπὸ τοῦ
 
 ϋδατος. ἐσχίσθησαν·
 
 οἱ
 οὐρανοί ουνοι . τὴν φωνὴν. της
 
 τῆς. τοσαύτης μαρτυρί 
 ας. φρίξαντες. τὴν ἔνθε 
 ον οἰκονομίαν:
 ἀ λλ’ ὅρα τὸ θαυμαστόν·
 
 ἡ φωνῆ αὕτη τοὺς
 οὐρανοὺς ουνους 
 
 ἔσισεν καὶ αἱρετικοὺς· οὐ 
 κ ἐφόβησεν: ο ὗτός ἐστιν ὁ
 υἱός υς 
 μου ὁ ἀγα 
 πητὸς. αὐτοῦ. ἀκούετε:
 
 ἐ πειδὴ προέλαϐεν ὁ νόμος
 
 κηρύτων. καὶ προφῆται
 
 εὐαγγελιζόμενοι. ϊνα μὴ
 
 τη προτέρα καταστάσει
 τῆς ϊουδαϊκῆς λατρείας
 
 ἑπόμενος. ἀποσίσηται τὸν
 
 ζυγὸν τῆς εὐαγγελικῆς χά 
 ριτος, ἡ θεία φωνῆ διακρί 
 νει τὸ οἰκετικὸν ἀπὸ τῶν
 
 δεσποτικῶν ἀξιωμάτων.
 
 αὐτοῦ ἀκούεται· αυτοῦ
 
 δηλονότι τοῦ
 χριστοῦ χυ : π λήρωμα γὰρ νόμου
 χριστὸς χς · πλή 
 ρωμα τῶν ἀγαθῶν
 ἰησοῦς ις : εἰ γὰρ
 
 καὶ προέλαβεν ἐν τω νόμω
 
 τω μωσαῖκῶ αἱ εὐλογίαι,
 
 ἀλλ’ οὐκ ήσαν ἐντελεῖς· ἐκ 
 δεχόμεναι τὸν
 κύριον κν 
 ἡμῶν.
 
 περὶ οὗ φησιν παύλος· πλή 
 ρωμα νόμου
 χριστός χς : κ αὶ θέλεις ἐκ πράγματος ἐναρ 
 γοῦς σοι παραστήσω τὴν
 
 ἀλήθειαν. ἔγγυον τῶν εἰρη 
 μένων. πρόσεχε ἀκριβῶς. κ ελεύει μωϋσῆς ὁ νομοθέτης
 
 μερισθῆναι τὰς δώδεκα
 
 φυλὰς τοῦ
 ἰσραὴλ ιηλ · τὰς μὲν
 
 ἓξ. φυλάττειν το όρος
 ιγ 
 
 τὸ γηβὰλ · τὰς δὲ ἑτέ 
 ρας ἓξ. εἰς τὸ γα, γα 
 ρίζειν ὅρος· καὶ κε 
 λεύει μὲν. ταύτας εὐ 
 λογεῖν· εκείνας δὲ κα 
 ταράσθαι· εὐλογεῖν
 
 μὲν τοὺς κατορθούντας
 
 τὸν νόμον· τ ί οὖν, ἐπὶ μὲν τῶν καταρῶν
 
 μὲν. ἁπασῶν, ἦν, ἐπαγό 
 μενον ἐπισφράγισμα·
 
 ἐροῦσιν γὰρ φησὶν οἱ λευΐ 
 ται. ἐπικατάρατος
 
 ὁ ἐνκαταλειμπάνων
 κύριον κν 
 
 τὸν
 θεὸν θν . καὶ ἐρεῖ πᾶς ὁ λα 
 ὸς ἀμὴν: ἐ πικατάρατος ὁ δουλεύων
 
 θεοῖς ετέροις· καί ἐρεῖ πᾶς
 
 ὁ λαὸς ἀμην: κ αὶ ἐφ’ ἑκάστης ἐντολῆς. ἐ 
 πέκειτο τὸ ἀμὴν, τοῖς πα 
 ραβαίνουσιν ἐπὶ της
 
 κατάρας: επι δε της
 
 εὐλογίας. ἐροῦσιν φησὶν
 οἱ λευϊται· εὐλογημένος
 
 ὁ φυλάττων τὸν νόμον
 
 κυρίου κυ · εὐλογημένος ἐν ἀγρῷ·
 
 εὐλογημένος
 ἐν 
 πόλει·
 
 καὶ οὐδαμοῦ τὸ ἀμὴν ἐπ οὐ 
 δεμία τῶν εὐλογιῶν· τ ί οὖν, αἱ κατάραι λαμβάνου 
 σιν τὸ ἐπισφράγισμα. αἱ δὲ
 
 εὐλογίαι οὐ δέχονται τὴν
 
 σφραγῖδα· τ ί βούλεται τὸ σύνθεμα;
 
 τί ἑρμηνεύει τὸ αἴνιγμα·
 
 ως, αν πειρασομαι. διελθεῖν
 
 τω ϋμέρω ποθω πτερουμενος
 
 τ ῶν ἀποφάσεων, ἦν πλη 
 ρωτῆς ὁ νόμος: τῶν·
 
 δὲ εὐλογιῶν. βεβαιωτὴς
 
 ὁ
 ἰησοῦς ις : ἐπει οῦν, ἔδει τὰ μὲν
 
 τοῦ νόμου. διαδοθῆναι
 
 τῶ νόμω· τὰ δὲ τῆς εὐα 
 γγελικῆς χάριτος φυλα 
 χθῆναι τη χάριτι· ἔμει 
 ναν ,αἱ εὐλογίαι της τοῦ
 
 ἀμὴν προσθήκης· 
 τ ὸ
 χριστος χς 
 τιτον ἐπιζητῆσαι 
 χρῆ· ϊνα μὴ δόξη τισιν
 
 ως βεβιασμένον εἶναι
 
 τὸν λόγον. ἀλλὰ μη μᾶλ 
 λον ἐξ αὐτῆς τῆς ἀλη 
 θείας μεμαρτυρημένον: ἄ κουε του παύλου λέγον 
 τος· ὁ γὰρ
 κύριος κς 
 ἡμῶν
 ἰησοῦς ις 
 
 οὐκ ἐγένετο ναὶ καὶ οῦ,
 
 ἀλλὰ, ναὶ γεγονῶς·
 
 ώσαν γὰρ ἐπαγγελίαι του
 
 θεοῦ θυ 
 ἐν αὐτω τὸ ναὶ, καὶ
 
 δι αὑτοῦ τὸ ἀμὴν πρὸς
 
 δόξαν του
 θεοῦ θυ : ἐ ντεῦθεν ἐστι πάλιν νο 
 ῆσαι τὸ εἰρημένον ϋπὸ
 
 τοῦ ἀποστόλου. ὅτι
 
 νεκροὺς ἡμᾶς ὄντας τοῖς
 
 παραπτώμασιν καὶ τη
 
 ἀκροβυστία τῆς σαρκὸς
 
 ἡμῶν. συνεζωοποίησεν
 
 ἐν αὐτω. χαρισάμενος
 
 ἡμῖν πάντα τὰ παρα 
 πτώματα. ἐξαλείψας.
 
 τὸ καθ ἡμῶν χειρόγραφον
 
 β εβαιοῦται και τη ϋπηργορια
 
 του χειρογραφου. και τη
 
 ϋπογραφη του δανισαμέ 
 νου· ανάγκη ζητήσαι·
 
 της ϋπογραφῆς. και πότε.
 
 και ποῦ. και πῶς εγένετο· ἔ χεις τοίνυν αὐτὴν την
 
 προειρημενην ϋποόθεσιν
 
 ὅτε γὰρ ὁ νόμος ὑπηγόρευται. κατα τὸ ἀμὴν
 
 τοῦ λαοῦ ϋπογραφὴ ἦν
 
 τῶν ἀκουόντων: ἰησοῦς ις 
 οῦν, ἦν. τὸ πλήρωμα τῶν
 
 εὐλογιῶν. ὁ ἐπὶ τοῦ ϊορδά 
 νου φανεὶς· ὁ τὴν προ 
 φητίαν ἡσαΐου πληρώ 
 σας:
 ἔλεγεν ἡσαΐας·
 
 ἀγαλλιάσθαι τὰ ἔρημα
 
 τοῦ ἰορδάνου·
 ὅτι ἡ δό 
 ξα του λιβάνου ἐδόθη
 
 αὐτῶ· καὶ ἡ τιμὴ τοῦ καρ 
 μήλου: τὸ ῥήμα ἀσα 
 φὲς· σαφινίζεται δὲ,
 δια τῆς χάριτος:
 λ ίβανον καλεῖ ἡ γραφὴ τὴν
 
 ἱερουσαλὴμ ιλημ . τὸ τηνικαῦτα· καὶ
 
 μὴ νομίσης βεβιασμένον
 
 εἶναι τὸν λόγον· ο γὰρ
 
 ϊεζεκιὴλ' μαρτυρεῖ·
 
 περὶ γὰρ ναβουχοδονοσὸρ
 
 τοῦ βασιλέως ἔλεγεν·
 
 ὁ ἀετὸς ό μέγας· ὁ μεγαλο 
 πτέρυγος. ὁ ἐκτεταμμέ 
 νος ταῖς πτέρυξιν. καὶ
 
 πλήρεις ὀνύχων, ἦλθεν
 
 εἰς τὸν λίβανον καὶ ἔλαβε
 
 στ 
 ρέ 
 ψ 
 ον
 
 φυ 
 λλον
 
 εξευ 
 ρη 
 σις
 
 το
 
 ση 
 μι 
 ο 
 ν 
 προηγουμένως καὶ διὰ τῶν
 
 ἁγίων
 πατέρων πρων · ἀλλα δὴ την
 
 συμμετρίαν ἐπιγινώσκειν·
 
 μέτρου γὰρ τοῦ λογου. οὐχ ὁ
 
 λέγων. ἁλλ' ὁ ἀκουων:
 
 ἐπειδη κεκμήκατε τὰ σώ 
 ματα τῆ ἀκαμάτω προθυ 
 μια. ἀναγκαῖον μετρίσαι
 
 τὸν λόγον. καὶ ἐνταῦθα
 
 στήσαι. καὶ καταλάμπεσ 
 θαι τῆ θεία χαριτι:
 
 κ αταλάμπει γὰρ· ημας σήμερο 
 ν ἁγία τριὰς· ἡ τῶν
 πατέρων πρων 
 
 προεδρία· πάσης τῆς ἐκκλη 
 σίας ἡ εὐθηνία· καὶ ὡσπερ
 
 τὰ ἀνθη καὶ τα ἐυβαφὴ
 
 τῆς βασιλικῆς θειότητος
 
 ἡλιακὴν ἀκτίνα δεχό 
 μενα παντα περιαστρά 
 πτει τὰ περιέχοντα. καὶ
 
 τύχους καὶ ὀρόφους. και
 
 περιεστῶτας
 ἀνθρώπους ανους · καὶ
 
 οἱον, εαν, ῆ τῆς βαφῆς τὸ
 
 κάλλος. τοιαύτην καὶ την
 
 τοῦ ἀέρος εὐχροίαν ἀπερ 
 γάζεται ἥτοι χρυσίζου 
 σαν. ἠ πράσινον. ἠ πορφυ 
 ροειδεῖ. ἠ προς ότι ἕτερον
 
 ωραΐζεται τοῖς ἀνθοβά 
 φοις ἡ τέχνη. οὕτω
 
 δὴ και ἡ ἐκκλησία. ποτὲ
 
 μὲν δέχεται ἀκτίνας
 
 προφητικὰς. ποτὲ δὲ
 
 τῆς εὐαγγελικῆς χάριτος
 
 την ἐνέργειαν:
 
 
 τὰ ἐκλεκτὰ τοῦ λιβάνου,
 
 ἀπήγαγεν εἰς βαβυλῶνα·
 
 τ ὰ δὲ ἐκλεκτὰ του λιβα 
 νου, τίνα ἢν. ἐπιδὴ
 
 σεδεκίαν δήσας ἀπή 
 γαγεν τὸν βασιλέα. καὶ
 
 ϊωακεὶμ· καὶ τοὺς ϊερεῖς
 
 και τους αρχϊερεις. ταῦ 
 τα γὰρ ἦν τὰ ἐκλεκτὰ
 
 τοῦ λιβάνου. ἁ ἀπήγα 
 γεν εἰς βαβυλῶνα: τ ί οὖν, ἡ δόξα τοῦ λιβάνου
 
 ἐδόθη αὐτη· ἐπειδὴ
 
 ἡ ϊεροσύνη τῆς ϊεροσο 
 λύμων. καὶ ἡ προφητεί 
 α πᾶσα. μετέβη εἰς τὸν
 
 ϊωάννην. καὶ πάσα ϊερο 
 σόλυμα καταλειπουσα
 
 τὸ θυσιαστήριον. ἐξήρ 
 χετο ἐπὶ τὸ λαβεῖν τὸ
 
 βάπτισμα ϊωάννου.
 
 προλαβὼν ὁ προφήτης
 
 λέγει περὶ τῆς τιμῆς
 
 τοῦ ϊορδάνου. ἡ δόξα
 
 τοῦ λιβάνου ἐδόθη αὐτη
 
 καὶ ἡ τιμὴ τοῦ καρμὶλου·
 
 κ αὶ τίς ἡ τιμη. ἄκουε ὡς ἐν
 
 παραδρομῇ· ἠλίας ἦν
 
 ἡ τιμὴ τοῦ καρμήλου·
 
 ἠλίας προφήτης ἦν, ἐν
 
 τω καρμήλω: ἐπεὶ οὖν
 
 προῆλθεν ϊωάννης εν
 πνεύματι πνι 
 
 καὶ δυνάμει ἡλίου, διὰ
 
 τούτο φησὶν ἐδόθη ἡ τι 
 μὴ τοῦ καρμήλου εν τη
 
 ἐρήμω: ϊωάννης γὰρ
 
 ηλίας νέος. εν τη ερημω
 
 φησιν ὁ
 σωτήρ σηρ · καὶ εἰ θέλετε
 
 δέξασθαι. ούτος ἐστιν
 
 ἠλίας. ὁ μέλλων ἔρχεσθαι·
 
 ἐπεὶ οὖν τότε μὲν ἠλίας
 
 ώκει τὸν κάρμηλον. νῦν
 
 δὲ ϊωάννης τὴν ἔρημον.
 
 εἰκότως φησὶν ἡ δόξα τοῦ
 
 λιβάνου ἐδόθη αὐτη καὶ
 
 ἡ τιμὴ τοῦ καρμήλου· νῦν δὲ ἀδελφοὶ ἡ δόξα ἐ 
 κείνη οὐ τὴν ἔρημον μόνον
 ἐπλήρωσεν. ἀλλὰ καὶ τὴν
 
 οἰκουμένην πασαν:
 ἀ λλὰ δεῖ την συμμετρίαν
 
 ἐπιγινώσκειν· μέτρου
 
 γὰρ τοῦ λόγου. ο ὐ χ· ὁ λέγων.
 
 ἀλλ' ὁ ἀκουων: ἐ πειδη κεκμηκατε τὰ σώμα 
 τα. τῆ ἀκαμάτω προθυ 
 μια. ἀναγκαῖον μετρίσαι
 
 τὸν λόγον καὶ ἐνταῦθα
 
 στῆσαι· καὶ καταλάμπεσ 
 θαι τῆ θεια χαριτι: κ αταλάμπει γὰρ ημας σήμε 
 ρον. ἡ ἁγία τριὰς· ἡ τῶν
 
 πατέρων πρων 
 προεδρία· πάσης
 
 τῆς ἐκκλησίας ἡ εὐθη 
 νία· καὶ ὡσπερ τὰ ἀνθη
 
 καὶ τα ἐυβαφη τῆς βασι 
 λικῆς θειότητος· ἡλια 
 κὴν ἀκτίνα. δεχόμενα
 
 παντα περιαστράπτει
 
 τὰ περιέχοντα καὶ
 τοιχους καὶ ὀρόφους. και
 
 περιεστῶτας
 ἀνθρώπους ανους · καὶ
 
 οἱον εαν ῆ τῆς βαφῆς τὸ
 
 κάλλος. τοιαύτην καὶ την
 
 τοῦ ἀερος εὐχροιαν ἀπεργά 
 ζεται. ἥτοι χρυσίζουσαν.
 
 ἠ πράσινον. ἠ πορφυροει 
 δει. ἠ προς ότι ἕτερον ωρα 
 ϊζεται τοῖς ἀνθοβάφοις
 
 ἡ τεχνη. οὕτω δη και
 
 ἡ ἐκκλησία· ποτὲ μὲν
 
 δέχεται ἀκτίνας προφη 
 τικας· ποτὲ δὲ της ευαγ 
 γελικης χαριτος την ἐνέρ 
 γιαν: σήμερον γὰρ
 
 π ανταχοῦ τῆς γῆς ϋμνοι καὶ
 
 θεολογίαι ἀφ ἑσπέρας μέ 
 χρι τῆς δεῦρο ἑστήκασιν
 
 ἄνθρωποι ανοι , καὶ ϋμνοις τὸν ϋ 
 πνον ἐνίκησαν. καὶ ἡ χά 
 ρις ἐδείκνυτο· καὶ μάλα
 
 εἰκότως. ὥσπερ γὰρ σίδη 
 ρος πυρὶ προσομιλήσας. ὃ 
 θεν, ἦν. οὐκέτι φαίνεται
 
 leer wegen Durchschlag der Tinte der vorangehenden Seite 
 ὃ, δὲ οὐκ ἦν. ἐπενδύεται.
 
 οὐ τὴν φύσιν ἀποθέμενος.
 
 ἀλλ’ ἐν τὴ φύσει τὴν λαμ 
 πρότητα δεξαμενος. οὕ 
 τω καὶ ἡμεῖς. καταξιωθέν 
 τες τοῦ ἁγίου
 πνεῦματος πνς . ἠρνησά 
 μεθα τοῦ σώματος τὴν
 
 ἀσθένειαν· καὶ ἑνδυσάμε 
 θα της χαριτος τὴν συνέρ 
 γιαν· ἔστηκεν ἡ ἐκκλη 
 σία λάμπουσα διόλου. καὶ
 
 πληροῦται ἐπ αὐτην. τό ἐ 
 γένετο ἑσπέρα καὶ ἐγένετο
 
 πρωῒ ἡμέρα μία. οὐκ εἶχεν
 
 ἡ νὺξ το σκότος· τω γαρ
 
 θεῷ θω 
 λογω κατελάμπετο.
 
 κατὰ τὸ εἰρημένον εν τω
 
 
 δαβίδ δαδ ·
 καὶ νὺξ φωτισμὸς
 
 ἐν τῇ τρυφη μου· ὅτι σκό 
 τος οὐ σκοτισθήσεται ἀπὸ
 
 σοῦ· καὶ νὺξ ὡς ἡμέρα φωτισ 
 θήσεται: τ οσοῦτο φῶς· τοσοῦτο κάλ 
 λος περιαστράπτει τὴν ἐκ 
 κλησίαν.
 
 ἐ πιλάμπει δὲ οἷα βασιλειας
 
 στέφανος. εὐπρεπίας
 
 ἐπαξίος τοῦ στεφανου
 
 τῆς βασιλείας. ὃν ὁ
 θεὸς θς 
 δε 
 δωκεν τῆ οἰκουμένη·
 
 ἐξ ἀγαθῆς ῥίζης. ἀγαθὸν
 
 ανθήσαντα κλαδον· ὅ ταν δε εἰπω ταυτα, τὴν
 
 δυαδα τῶν ἀδελφῶν.
 
 και τὴν συμφωνιαν, ἄδω.
 
 τῆς βασιλείας· ἡ και τὸ
 
 θεῖον ἐπαληθεύει λόγιον.
 
 το ἀδελφὸς ϋπο ἀδελφοῦ
 
 βοηθούμενος. ὡς πόλις
 
 οχυρα. και ὡς τεθεμελι 
 ωμένον βασιλείον: ο ύτοι εἰσὶν οἱ δυο ϋἱοὶ τῆς πιότητος. οι
 παρεστηκα σι τῶ κυρίω κω πασης τῆς γῆς· τὰ ἀνθη τῆς εὐσεβειας: ϋπουργοὶ τῆς
 ἀληθίας: οἱ τιχείζοντες τὴν ἐκ κλησίαν· ἐπειδη καὶ ὁ χριστὸς χς 
 αὐτῶν χειριζει την βασιλείαν· ἐγὼ βλεπω τοὺς 
 κλάδους μετα τῆς ῥίζης. τὸν μακάριον βασιλέα βλέπω λαμποντα μετὰ
 τῶν τέκνων· οὐ γαρ τέθνηκεν ἡ δόξα. εστιν γαρ με τῶν
 δικαίων· εἰς μνημόσυνον γὰρ φησιν ἔσται δίκαιος· ὁρῶ αὐτὸν 
 τον λάμποντα. δια τῆς εἰκόνος ζῶσης· ἐννοῶ τὰ προλαβόντα. καὶ φρίτ τω πῶς πάντα διασκε δανυνται τοῦ πολέμου
 τὸ φόβητρον. τῆ πίστει τοῦ μεγάλου βασιλέως· η πιστις
 εκεινη του πατρός πρς . τιχειζι τα τεκνα της βασιλειας· ο θεὸς θε προηγου μενως εκεινου του βασι λεως.
 προηγειται και τῶν καρπων των εκ της ευγε νους προελθοντων ριζης 
 ε ὐξόμεθα ἀδελφοὶ. ϊνα φυλαχθῶσιν οἱ φωστῆρες τῆς εὐ σεβείας· το
 επιτιχισ μα της εκκλησιας· ἀ λλὰ μή τις νομίση κολα 
 κίας εἶν τὸν λόγον· ἀλη 
 θείας ειναι τὰ πράγματα:
 ν αὶ φησὶν καὶ
 ἄνθρωπος ανοις 
 τιχεί 
 ζει τὴν ἐκκλησίαν. πάνυ
 
 γε· οὐκ οἶδας ὅτι ὁ
 θεὸς θς 
 με 
 γαλα διδοὺς τοῖς
 ἀνθρώποις ανοις , τὰ
 
 μικρὰ ζητεῖ παρ ἡμῶν ἔ δωκεν τὸ μάννα ἐν τῆ
 
 ἐρήμω. καὶ ζητεῖ παρα τῶν
 
 ϊερέων ἄρτους· λέγων.
 
 θες μοι ἐπι της τραπεζης
 
 ἐνώπιον μου: ἐ δωκεν στύλον πυρὸς. καί
 
 φησίν· θὲς τὸν λύχνον
 
 ἐνώπιον μου· τοσαυτην
 
 πηγὴν φωτὸς χαρίζη και
 
 λύχνον ζητης· ΐνα δι'
 
 ὧν, ἐγω χαριζομαι. την
 
 ἀφθονίαν δηξω·
 
 + 
 δι ὧν, δὲ προσαγάγετε.
 
 τὴν εὐχαριστείαν πληρώ 
 σετε: γένοιτο δὲ ἀδελ 
 φοὶ πάν το τε καταλαμπομέ 
 νους. τω παναγίω
 θεῷ θω 
 δόξαν
 
 ἀναπέμπειν·
 
 ω πρέπει
 
 δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας των
 
 αιωνων ἀμήν:-
 + του αγιου σευηριανου
 
 εις τα θεοφανια: ιδ