ἀ νυγέσθω σήμερον πᾶν στόμα πρὸς θεολογίαν καὶ ἀνυμνητω πᾶς λόγος των ἐξ οὐρανῶν ουνων ἐπιλάμψαντα θεὸν λόγον· πᾶν στόμα λαλείτω· πᾶσα γλῶσσα φθεγ γέσθω· πᾶσα ψυχὴ χορευέτω· πᾶσα ἡ γῆ ψαλέτω· σήμερον λόγοι φωτὸς ἐν ἡμέρα φωτὸς τοὺς υἱοὺς τοῦ φωτὸς καταλάμπουσιν· συμφωνείτω τοῖς ἐπ ουρανίοις ουνιοις τὰ ἐπίγεια· ὑμνήτω μετὰ τῶν ὑπερκοσ μίων δυνάμεων τὰ ἐν τῷ κόσμῳ φαινόμε να. ἀ ληθείας γὰρ ἐπιφανήσης καὶ βασιλέως ἐ πουρανίου πάντας δεῖ συνδραμεῖν εἰς κοινὴν τοῦ δεσπότου τῶν ἁπάντων ὁμολογίαν· χριστοῦ χυ παρουσία ἀληθινοῦ φ ωτὸς ἐπιδημία· χριστοῦ χυ παρουσία· τῆς οἰκουμένης πάσης εὐεργεσία· χριστοῦ χυ παρουσία· τοῦ παντὸς κόσμου ἐλευθερία· χριστὸς χς ἀνυμνεῖται. καὶ κόσμος ἁγιάζεται· χριστὸς χς κηρύττεται. καὶ ἡ οἰκουμένη φωτί ζεται· χριστὸς χς περιαγγέλλεται. καὶ πᾶσα ψυχὴ τὸν οὐράνιον ουνιον πόθον ἐνδύεται. ἐγγυατ έ μου τὸν λόγον ἡ πείρα τῶν πραγμάτων· ὅρα γάρ μοι τὴν θεοπρεπῆ ταύτην τῆς ἐ κκλησίας κατάστασιν· ὅρα τοῦ οὐρανίου ουνιου πόθου τὴν ἄσβεστον λαμπάδα· ὅρα τοῦ σώματος τὴν φύσιν συνακμάζουσαν τη τῶν ἀγγέλων λειτουργία· ἄνθρωποι ανοι ἀπὸ γῆς ὄντες. καὶ γῆν οἰκοῦντες καὶ ἀποστρεφό μενοι. τοῖς οὐρανίοις συναμιλλῶνται νόμοις· ἠρνή σαντο τοῦ σώματος τὴν φύσιν· ἐδέξαντο τῶν ἀγγέ λων τὴν λειτουργίαν. τοιαύτη γὰρ ἡ ἐκκλησία τοῦ θεοῦ θυ · πολιτεύεται μὲν ἐπὶ τῆς γῆς. τάξιν δὲ ἔχει οὐραν ίων ουν ιων πραγμάτων· τί ἔργον τῶν ἐν οὐρανοῖς ουνοις ἀγγέλων. τὸ τῶ θεῶ θω λειτουργεῖν· τί ἔργον τῶν ἐπὶ γῆς ὁσίων. τὸ τὸν θεὸν θν ἀνυμνεῖν· ὧν τοίνυν ὁμότιμος ἡ λειτουρ γία. ὁμότιμος καὶ ἠ ἀξία. διὰ τοῦτο ὁ μακάριο ς δαβὶδ δ αδ τὴν πνευματικὴν πνικὴν ἀνακρουόμενος λύραν καὶ τὸν σω τήριον τῆς θεολογίας ἀνακηρύττων ὕμνον ἔλεγε ν ὡς ἀρτίως ὑπεψάλλωμεν ὁ θεὸς θς τῶν δυνάμεω ν ἐπίστρεψον ἡμᾶς καὶ ἐπίφανον τὸ πρόσωπόν σ ου καὶ σωθησόμεθα· οὐδέπω ἀπήντησεν ὁ βα σι λ εὺς τῆς δόξης. καὶ οἱ πρόδρομοι τῆς βασιλείας ἐκήρυττον λέ γοντες· ὁ ποιμαίνων τόν ἰσραὴλ ιηλ πρόσχες εἰ πὲ, ὦ προφῆτα τηλαυγῶς ὃ λέγεις· σαφήνισον ὃ κηρύττεις· ὁποῖον ποιμένα λέγεις· πολλοὶ γὰρ ἐποίμαινων· Μωυσῆς ποιμὴν ἦν· Ἀαρὼν ποιμὴν ἦν· ἐποίμαινες γάρ φησι τὸν λαόν σου ἐν χειρὶ Μω υσῆ καὶ Ἀαρών· ποιμὴν ἦν καὶ ὁ δαβίδ δαδ · ἐξελέξατο γάρ φησιν τὸν δοῦλον αὐτοῦ ποιμαίνειν Ἰακὼβ τὸν δοῦλον αὐτοῦ. καὶ ίσραὴλ ιηλ τὴν κληρονομίαν αὐτοῦ· τί τοίνυν τῆ προσηγορία τοῦ ποιμαινος κρύπτεις τὴν ἀξίαν τοῦ καταγγελλομένου· διόρησαι σαφῶς ὃ λέγεις· εὐκρινεῖ καὶ ἀσυγχύτω χρῆσαι τῆ φωνῆ τοῦ κηρύγματος· λέγεις ὁ ποιμαίνων τὸν ἰσραὴλ ιηλ πρόσχες ὁ ὁδηγον ὡσεὶ πρόβατον τὸν Ἰωσήφ. ὁ δὲ ποιμὴν οὐ δέπω κηρύττει τοῦ μηνυομένου τὴν ἀξίαν διὰ τὴν πρὸς ἄλλους ποιμένας ὁμωνυμίαν· τί οὖν· οὐδέπω ἐνόησας τὴν ἀξίαν φησὶν. σαφηνίζω σοι τὴν ἀλή θειαν· ὁ καθήμενος ἐπὶ τῶν χερουβὶμ ἐμφάνηθι ἐξέγειρον τὴν δυναστείαν σου καὶ ἐλθὲ εἰς τὸ σώσαι ἡμᾶς· ὁ ρᾶς πῶς ἅπασαν ἐγύμνωσεν τοῦ προφητευομέ νου τὴν ἀξίαν; ὁρᾶς πῶς τῶ βασιλεικῶ καὶ ὑπερ κοσμίω θρόνω τὸν βασιλέα τῆς δόξης ἀπήγγειλεν ἐποχεῖσθαι τὸν ἰησοῦν ιν ; ὅθεν καὶ ὁ σωτὴρ σηρ ἐπιβεβαιῶν τοῦ προφήτου τὴν πρόρρησιν βοᾷ διὰ τῆς εὐαγγε λικῆς χάριτος· ἐγώ εἰμι ὁ ποιμὴν ὁ καλός· ἐπειδὴ γὰρ ὡς ἄνθρωποι ανοι φησὶν λογικοὶ τὸν θεὸν θν οὐκ ἐπέγνωτε κὰν ὡς ἄλογα πρόβατα τὸν ποιμένα γνωρήσα τε· βουλόμενος δὲ ὁ προφήτης καὶ τὸν καρπὸν ἐπιδεῖξαι τῆς τοῦ ποιμένος ἐπιδημίας. ἐξέγειρον φησὶν τὴν δυναστείαν σου καὶ ἐλθὲ εἰς τὸ σῶσαι ἡμᾶς· ἡ γὰρ τοῦ σωτῆρος σρς ἐπιφάνεια πηγὴ πάσης εὐεργεσίας· ἐπεφάνη τοίνυν ὁ λυτρωτὴς πάσης τῆ ς οἰ κουμένης πάντα ἀναλαβὼν εἰς ἑαυτὸν διὰ τὴν αὐτῶ πρέπουσαν ἀγαθότητα· ἐπειδὴ γὰ ρ εἶ δ εν πάντα τὰ ἐν ἀνθρώποις ανοις διαπεσόντα καὶ τὴν ἱε ρωσύνην ἣν δέδωκεν ἐν τῶ ἰσραὴλ ιηλ . καὶ τὴν προφη τείαν καὶ πάντα τὰ ἐξαίρετα. αὐτὸς ἀνακαι νίζει δι’ ἑαυτοῦ τὰ ἑαυτοῦ δῶρα· καὶ πῶς. ἄκουε. ἐ γένετο προφήτης. ἐπειδὴ ἐνοθεύθη ἡ προφητεία παρὰ τῶν ἀναξίων καθὼς γέγραπται· προφή την ὑμῖν ἀναστήσει κύριος κς ὁ θεὸς θς ἡμῶν ἐκ τῶν ἀδελφῶν ὑμῶν ὡς ἐμέ· γίνεται ἀπόστολος κατὰ τὸ εἰρη μένον κατανοήσατε τὸν ἀρχιερέα καὶ ἀπόστο λον τῆς κλήσεως ἡμῶν ἰησοῦν ιν · γίνεται καὶ ἱερεὺς, καθά φησιν ὁ ὑμνογράφος σὺ εἶ ἱερεὺς εἰς τὸν αἰ ῶνα κατὰ τὴν τάξιν Μελχισεδέκ. γίνεται καὶ διά κονος. ὥς φησιν ὁ γενναῖος Παῦλος λέγω γὰρ χριστὸν χν διάκονον γεγενεῖσθαι περιτομῆς ὑπὲρ ἀλη θείας θεοῦ θυ εἰς τὸ πληρῶσαι τὰς ἐπαγγελείας τῶν πατέρων πρων · διὰ πάσης οὖν ὁδεύει τάξεως· γίνεται πάλιν καὶ ἀναγνώστης· λαβὼν γὰρ τὸν ἡσαίαν ἀνεγίνωσκεν ὡς δείκνυσιν τὸ εὐαγγέλιον ἵνα καὶ τοῦ προφήτου τὰς φωνὰς βεβαιώση καὶ τῆς ἐκκλησίας τοὺς βαθμοὺς τιμήση· ἐγένετο καὶ βασιλεὺς. ὁ βασιλεὺς τῶν βασιλευόντων ὡς φη σὶν ὁ Ναθαναήλ· σὺ εἶ ὁ υἱὸς υς τοῦ θεοῦ θυ . σὺ εἶ ὁ βασιλεὺς τοῦ ἰσραήλ ιηλ · ἀλλ’ ἐρεῖ τις ἴσως τῶν περιεστώτων· τί οὖν πρὸς ἐμὲ τὸν λαικὸν εἰ προφητείαν καὶ ἀ ποστολὴν καί ἀρχιερωσύνην ἐνεδύσατο· τί πρὸς ἐμὲ τὸν ἐν λαϊκῆ τάξει κατηλεγμένον· μάλιστα μὲν διὰ πάντας ἀνθρώπους ανους γέγονεν ἄνθρωπος ανος ὁ φιλ άνθρωπος ανος . εἰ δὲ βούλη αὐτὸν καὶ λαϊκοῦ τάξιν ὑπερχόμενον ἰδεῖν διὰ σὲ ἀνάκρινον παρὰ σεαυτῶ καὶ σκόπησον τὰ ῥηθ ησόμενα· ὁμολογουμένως ὁ βαπτίζων οὐκ ἐν χώρα ἐστὶν τοῦ ἱερέως· ὁ δὲ βαπτιζόμε νος οὐκ ἐν τάξει τοῦ λαϊκοῦ καθέστηκεν· ὅρα οὖν Ἰωάννην ἐν τάξει ἱερέως βαπτίζοντα. καὶ τὸν χριστὸν χν ἐν λαϊκῶ τάγματι βαπτιζόμενον· σήμερον γὰρ ἀ δελφοὶ σήμερον τὴν διὰ τῶν ὑδάτων ὑπῆλθεν οἰκονομίαν· οὐκ ἐκ τῶν ὑδάτων ἁγιαζόμενος ἀλλὰ τοῖς ὕδασιν τὸν ἁγιασμὸν παρεχόμενος· Ἰωάννης ἐπλήρου τὸ σχῆμα τὸ ἱερατικὸν προσ έρχεται ὁ λυτρωτῆς τῆς οἰκουμένης τῶ βαπτί ζοντι ὁ φωτίζων ἐν πνεύματι πνι · ὁ βασιλεὺς τῶ προδρό μω ὁ θεὸς θς τω προφήτι. Ἰωάννης ἀδελφοὶ οὐκ ἠγνόησεν τὴν ἀξίαν διὰ τὴν οἰκονομίαν. οὐκ ἔ σφαλεν αὐτὸν τὸ σχῆμα τοῦ σώματος. οὐκ ἠπά τησεν αὐτὸν ἡ φαινομένη σὰρξ ἀλλὰ περιέλαμ πεν αὐτὸν ἡ κρυπτομένη δύναμις ἣν καὶ τοῖς ἀ γνωοῦσιν ἐκήρυττεν· λύχνος γὰρ ἦν ἅγιος ὁ θαυ μάσιος· λύχνος περὶ οὗ ἡτοίμασα λύχνον τῶ χριστῶ χω μου διὰ τοῦ προφήτου προείρηται. λύχνος δὲ ὁ Ἰωάννης προανηγόρευται· οὐκ ἐπειδὴ τῶ θεῶ θω λόγω τῶ φωτὶ τῆς ἀληθείας χρεία ἦν τῆς ἀ πὸ τοῦ λύχνου προσθήκης· ἥλιος γὰρ ἦν δικαιο σύνης. ἀλλ’ ἐπειδὴ τὸν ἐν σαρκὶ κρυπτόμενον κύριον κν ἐγνώρηζεν· ὡς ἐν νυκτὶ τῆ ἰουδαῖκῆ κατα στάσει τὸν λύχνον ἀπαστράπτων τοῦ θείου λόγου· καλεῖτε οὖν λύχνος εἰκότως. καὶ ὁρᾶτε τὸ θαυ μαστὸν ἀδελφοί· ὅτε παρῆλθεν ἐπὶ τὴν ἔνσαρ κον οἰκονομίαν ὁ πρὸς ἡμᾶς ἐπιδημήσας δεσπό της. ἄνθρωπος ανος διὰ φιλανθρωπίαν φιλανιαν γενόμενος· καὶ ἦν ξένον θαῦμα· ὅτι θεὸς θς ἐν ἀνθρώποις ανοις · ἐν δούλοις ὁ δεσπότης μετὰ τῶν ποιημάτων ὁ ποιητὴς· ὁ ἁγιάζων μετὰ τῶν ἁγιαζομένων· τότε ὁ Ἰωάννης κηρύττει τὴν ἀξίαν· καὶ ἦν ἰδεῖν ξένον θαῦμα· ἦν ἰδεῖν τὸν λύ χνον δεχόμενον τὸν ἥλιον τῆς δικαιοσύνης ἰησοῦν ιν · τὸν γὰρ ἁπάντων λυτρωτὴν κύριον κν ὁ λυτρώσεως δε όμενος ἄνθρωπος ανος ἐβάπτιζεν· οὐ τόλμη προσαχθεὶς ἀλλὰ προστάγματι δουλωθείς· τότε δὴ τότε σ υνέδραμον δύο προφητικαὶ φωναί· φωνὴ βω όντος ἐν τῆ ἐρήμω. καὶ φωνὴ κυρίου κυ ἐπὶ τῶν ὑδά των· ὁ κῆρυξ τῆς ἀληθείας ἐβόα καὶ ὁ θεὸς θς τῆς δόξης ἐβρόντα· καὶ ἦν ἐκεῖ ἡ προσκυνητὴ τριὰς τὴν αὐτῆς δόξαν ἀστράπτουσα· πατὴρ πηρ ἄνωθεν τὸν υἱὸν υν κηρύττων· υἱὸς υς κάτωθεν τὴν οἰκονομίαν πληρῶν· τὸ πνεῦμα πνα τὸ ἅγιον ἐπισφραγίζων τὴν θε οπρεπῆ μυσταγωγίαν· καὶ φωνὴ τοσαύτη γίνεται μαρτυροῦντος ἄνωθεν τοῦ πατρὸς πρς τῶ ἑαυτοῦ μο νογενῆ ὡς σχισθῆναι ἄνωθεν τοὺς οὐρανούς ουνους · ἀ ναβαίνοντος γάρ φησιν τοῦ ἰησοῦ ιυ ἀπὸ τοῦ ὕδατος. ἐσχίσθησαν οἱ οὐρανοὶ ουνοι . οὐ γὰρ ἤνεγκαν τὴν φωνὴν τῆς τοσαύτης μαρτυρίας. φρίξαντες τὴν ἔνθεον οἰκονομίαν· ἀλλ’ ὅρα τὸ θαυμαστόν· ἡ φωνὴ αὕτη τοὺς οὐρανοὺς ουνους ἔσχησεν. καὶ αἱρετικοὺς οὐκ ἐφόβησεν· οὗτός ἐστιν ὁ υἱός υς μου ὁ ἀγαπητὸς αὐτοῦ ἀκούεται· ἐπειδὴ προέλαϐεν νόμος κη ρύττων καὶ προφήται εὐαγγελιζόμενοι ἵνα μή τις τῆ προτέρα καταστάσει τῆς Ἰουδαϊκῆς λατρείας ἑπώμενος ἀπώσητε τὸν ζυγὸν τῆς εὐ αγγελικῆς χάριτος. ἡ θεία φωνὴ διέκρινεν τὸ οἰκε τικὸν ἀπὸ τῶν δεσποτικῶν ἀξιωμάτων· αὐτοῦ ἀκού ετε δηλονότι τοῦ χριστοῦ Χυ · πλήρωμα γὰρ νόμου χριστὸς χς · πλή ρωμα τῶν ἀγαθῶν χριστός χς . εἰ γὰρ καὶ προέλαβον. ἐν τῶ νόμω τῶ Μωσαῖκῶ αἱ εὐλογίαι. ἀλλ’ οὐκ ἦσαν ἐντελεῖς ἐκδεχόμεναι τὸν κύριον κν ἡμῶν περὶ οὗ φησὶν ὁ Παῦλος πλήρωμα νόμου χριστὸς χς · καὶ θέλεις ἐκ πρά γματος ἐναργοῦς παραστήσω σοι τὴν ἀλήθειαν ἔγγυον τῶν εἰρημένων. πρόσεχε ἀκριβῶς· κ ελεύει Μωϋσῆς ὁ νομοθέτης μερισθῆναι τὰς δώδε κα φυλὰς τοῦ ἰσραὴλ ιηλ · καὶ τὰς μὲν ἓξ φυλὰς. ἐπὶ τὸ ὅρος ἀνάγη τὸ Γηβάλ· τὰς δὲ ἑτέρας ἕξ· εἰς τὸ ὅρος τὸ Γαριζειν· καὶ κελεύει τὰς μὲν εὐλογεῖν. τὰς δὲ καταράσθαι· εὐλογεῖν μὲν τοὺς κατορθοῦντας τὸν νόμον· καταράσθαι δὲ τοὺς παραβαίνοντας. τί οὖν. ἐπὶ μὲν τῶν κατάρων ἁπασῶν ἦν ἐπαγόμε νον ἐπισφράγισμα· ἐροῦσιν γὰρ οἱ Λευΐται· ἐπικα τάρατος ὁ ἐγκαταλειμπάνον τὸν νόμον· καὶ ἐρεῖ πᾶς ὁ λαὸς ἀμήν· ἐπικατάρατος ὁ δουλεύων θεοῖς ἀλλοτρίοις. καί ἐρεῖ πᾶς ὁ λαὸς ἀμήν· καὶ ἐφ’ ἑ κάστη ἐντολῆ ἐπίκειται τὸ ἀμήν τοῖς παραβαί νουσιν. ἐπὶ δὲ ταῖς εὐλογίαις ἐροῦσιν φησὶν οἱ λ ευΐται εὐλογημένος ὁ φυλάσσων τὸν νόμον κυρίου κυ · εὐλογημένος ἐν ἀγρῶ· εὐλογημένος ἐν πόλει· καὶ οὐδαμοῦ τὸ ἀμὴν ἐν οὐδεμιᾶ τῶν εὐλογιῶν· τί οὖν αἱ κατάραι λαμβάνουσιν τὸ ἐπισφράγισμα. αἱ δὲ εὐλογίαι οὐ δέχονται τὴν σφραγίδα· τί βούλεται τὸ σύνθημα· τί ἑρμηνεύει τὸ αἴνιγμα· τῶν ἀ ποφάσεων πληρωτὴς ἦν ὁ νόμος. τῶν δὲ εὐλο γιῶν βεβαιωτὴς ἰησοῦς ις · ἐπειδὴ δὲ ἔδει τὰ μὲν τοῦ ν όμου ΐδια δοθῆναι τῶ νόμω· τὸ δὲ τῆς εὐαγγελικῆς ἐπ αὐτῆ τὸ ἐγένετο ἑσπέρα καὶ ἐγένετο πρωῒ ἡμέρα μία· οὐκ εἶχεν ἡ νὺξ σκότος. τῇ θεολογίᾳ φω τιζό μενη· οὐκ εἶχεν ἡ νὺξ σκότος· τῶ γὰρ θείω λόγω κα τελάμπετο κατὰ τὸ εἰρημένον ὑπὸ τοῦ δαβίδ δαδ καὶ νὺξ φωτισμὸς ἐν τῆ τρυφῆ μου· ὅτι σκότος οὐ σκο τισθήσεται ἀπὸ σοῦ καὶ νὺξ ὡς ἡμέρα φωτισθήσεται. τοσοῦτον φῶς τοσοῦτον κάλλος περὶ ἀστράπτει τὴν ἐκκλησίαν· γένοιτο δὲ ἡμᾶς ἀδελφοὶ θεία χάριτι πάντοτε καταλαμπομένους τῶ παναγίω θεῶ θω δόξαν ἀναπέμπειν· ᾧ πρέπει δόξα καὶ τιμῆ εἰς τοὺς αἰῶνας ἀμήν