ἔ λαβε χοῦν καὶ ἔπλασε· τὸ μὲν πόθεν ἔλαβε καὶ τί ἔ πλασεν, ἔμαθες· τὸ δὲ πῶς μετεποίησεν, οὐ πα ρέλαβες· τὸν λόγον ἐδΐδαξε· τὸν δὲ τρόπον ἀ πέκρϋψεν, ἵνα μάθης μὴ περιεργάζεσθαι θεοῦ θυ δημϊουργίαν· εἰ δὲ θεοῦ θυ δημϊουργίαν οὐκ ἐπε τράπης περιεργάζεσθαι, πολλῶ μᾶλλον θεοῦ θυ γέννησιν πολϋπραγμονεῖν οὐκ ὀφείλεις· ἐπεὶ, τὰ μὲν τετράποδα ποιῶν ὁ θεός θς · ὁμοῦ μετὰ τῶν σωμάτων καὶ τὰς ψυχὰς ἐπήγαγεν· τὸν δὲ ἄνθρωπον ἄνον πλάττων, πρῶτον κατασκευάζει τὸ τοῦ σώ ματος ὄργανον, καὶ τότε τὴν ψυχὴν δημιουργή σας ἐνέθηκε· διατί· ἵνα καὶ ἐν τούτω δείξη τὴν ὑπεροχὴν τοῦ ἀνθρώπου ἀνου · ἐπειδὴ γὰρ τὰ μὲν ἄ λλα ζῶα καὶ τὰ κτήνη λϋόμενα θανάτω, σϋναφανίζει τῶ σώματι καὶ τὴν ψυχὴν· ἐκεῖθεν αὐτῶν λέγει τὴν γέννησιν, ὅπου πάλϊν τὸ πᾶν ἔμελλεν ἀφανίζεσθαι· τὸν δὲ ἄνθρωπον ἄνον πλάσας, τὸ μὲν σῶμα, ἀπὸ γῆς λαμβάνει· τὴν δὲ ψυχὴν, ἐμφυσᾶ· καὶ μϊκρὸν ἀνάμεινον, ἵνα σοι τὸν λόγον τοῦ ἐμφυσήματος κατὰ τὸ ἐγχωροῦν παραστήσω· ἐκ προοιμίων γὰρ καὶ τοῦτο, τὴν ἐλπίδα τῆς ἀνα στάσεως ὑπογράφει· πλάττει τὸ σῶμα πρῶ τον· καὶ πρῶτον ἄνθρωπος ἄνος ἔλαβεν εἰκόνα νεκράν, κ αὶ τότε ζῶσαν τὴν ἐνέργειαν τῆς ψυχῆς ἐδέξα το· πρῶτον ἐδείχθη νεκρὸς· εἶτα ζῶν· πρῶ τον ἔπλασε σῶμα νεκρὸν, εἰς ὃ ἔμελλε κατα λήγειν ὁ ἄνθρωπος ἄνος · εἶτα· ὅτε ἀπετέλεσε τὸ νεκρὸν σῶμα, τότε ἀπέδωκε τὸν χαρακτῆρα· καὶ οὐ ποιεῖ τὴν ψυχὴν πρὸ τοῦ σώματος, ἵνα μὴ γένηται αὐτόπτης τῶν γινομένων· οὐ ποιεῖ τὴν ψϋχὴν παρεῖναι τῆ δημϊουργία, ἵνα μὴ καυχή σηται ὡς σϋνεργὸς τοῦ θεοῦ θυ · καὶ οὐ μόνον, ἵνα μ ὴ καυχήσηται, ἀλλ’ ἵνα μὴ δὲ τὸν τρόπον εἰδῆ τῶν γινομένων· τοῦτο καὶ νῦν ποιεῖ ὁ θεός θς · καὶ γὰρ ἕκαστον ἡμῶν πλάττει ἐν κοιλία· καὶ πῶς πλάτ τει, οὐδενὶ βλέπειν σϋνεχώρησε· σπειρόμεθα καὶ πλαττόμεθα· καὶ ἡ μὲν φύσϊς, τὸν δρόμον διανύει· τὸν δὲ τρόπον τῆς πλάσεως, οὐδεὶς καταλαμ βάνει· ὢ τοῦ θαύματος· κτίζεται ναὸς ἐν ναῶ· πλάττεται βρέφος ἐν κοιλία· οἶκος ἐν οἴκω κα τασκευάζεται, καὶ ὁ ἔξωθεν οἶκος οὐκ αἰσθάνεται· ποιεῖ τοίνϋν τὸν ἄνθρωπον ἄνον κατὰ τὴν νεκρὰν εἰκόνα· ε ἶτα φησὶν· ἐνεφύσησεν ὁ θεὸς θς εἰς τὸ πρόσωπον τοῦ ἀδὰμ πνοὴν ζωῆς· καὶ ἐγένετο ὁ ἄνθρωπος ἄνος εἰς ψϋχὴν ζῶσαν· πολλοὶ ἐνόμισαν, ὅτι τὸ ἐμφύσημα αὐτὸ ἦν ἡ ψυχή· καὶ ὅτι ἐκ τῆς οὐσίας τοῦ θεοῦ θυ μετεδόθη τῶ σώματι ἡ σημείωσαι ση ψϋχὴ· ἔστι δὲ πολλῆς οὐ μόνον ἀνοίας, ἀλλὰ καὶ ἀτοπίας μεστὸς ὁ λόγος· εἰ γὰρ ἐκ τῆς οὐσίας τοῦ θεοῦ θυ ἡ ψυχὴ, οὐκ ἐχρῆν, ἐν τῶ μὲν, εἶναι σοφὴν· ἐν ἄλλω δὲ μωρὰν καὶ ἀσΰνετον· οὐδὲ ἐν τούτω μὲν εἶναι ψυχὴν δικαίαν, ἐν ἄλλω δὲ ἄδικον· ἡ γὰρ τοῦ θεοῦ θυ οὐσία, οὐ μερίζεται· οὐδὲ ἀλλοιοῦται· ἀλλ’ ἔστιν ἀναλλοίωτος· ἐγὼ γάρ εἰμΐ φησι καὶ οὐκ ἠλ λοίωμαι· ἔπειτα ἀδελφοὶ· οὐ μόνον εὑρίσκομεν δ ιαμαρτανούσας ψυχὰς· καὶ ἐκ τούτου ἐλεγχομένας ὡς οὐκ εἰσὶν ἐκ τῆς θείας οὐσίας, ἀλλ’ εὑρίσκομεν αὐτὰς καὶ κρίσει ὑποβαλλομένας· λέγει ὁ σωτὴρ σὴρ · μὴ φοβηθῆτε ἀπὸ τῶν ἀποκτενόντων τὸ σῶμα, τὴν δὲ ψυχὴν μὴ δϋναμένων ἀπο κτεῖναι· φοβήθητε δὲ τὸν θεὸν θν , τὸν δϋνάμε νον καὶ ψϋχὴν καὶ σῶμα ἀπολέσαι ἐν γεέννη· εἰ οὖν ἐξ αὐτοῦ ἡ ψυχὴ· ἑαυτὸν κρινεῖ ὁ θεὸς θς ; τΐ οὖν βούλεται τὸ ἐμφύσημα· ἀναγκαῖον ἰδεῖν· ἐ πὶ θεοῦ θυ τὸ ἐμφύσημα, ἡ τοῦ ἁγίου πνεύματος πνς ἐστὶν ἐνέργεια· ὥσπερ γὰρ ὁ σωτὴρ σὴρ ἐνεφύσησεν εἰς τὰ πρόσωπα τῶν ἀποστόλων, καὶ εἶπε λά βετε πνεῦμα πνα ἅγιον· οὕτω τὸ ἐμφύσημα τὸ θεῖον· ἀνθρωπίνως ἀνινως ἀκουόμενον, πνεῦμα πνα ἐστὶ τὸ προσκϋνητὸν καὶ ἅγιον· τοῦτο τὸ πνεῦμα πνα τὸ ἅγιον, προελθὸν, οὐκ αὐ τὸ γέγονε ψυχὴ· ἀλλὰ ψυχὴν ἔκτισεν· οὐκ αὐτὸ εἰς ψυχὴν μετεβλήθη· ἀλλὰ ψϋχὴν ἐδημιούρ γησε· δημιουργὸν γὰρ τὸ πνεῦμα πνα τὸ ἅγιον· καὶ κοι νωνεῖ τῆ δημιουργία τοῦ σώματος· καὶ τῆ δη μϊουργία τῆς ψυχῆς· πατὴρ πὴρ γὰρ υἱὸς· καὶ πνεῦμα πνα τὸ ἅγιον· τῆ θεία δϋνάμει δημιουργεῖ τὸ πλάσ μα· καὶ μὴ νομίσης ὅτι μέρος μὲν ὁ πατὴρ πὴρ σ ϋνεβάλετο· μέρος δὲ ὁ υἱὸς· μέρος δὲ τὸ πνεῦμα πνα τὸ ἅγιον· ἀλλ’ ἐκεῖνο λέγω· ὅτι κἂν πατὴρ πηρ ποιήση, υἱοῦ τὸ ἔργον, καὶ τοῦ πνεύματος πνς τὸ κατόρ θωμα· κἂν υἱὸς δημιουργήση, πατρὸς πρς ἡ δημι ουργία· καὶ τοῦ ἁγίου πνεύματος πνς ἡ ἐνέργεια· εἰ δέ τϊς ἀπιστεῖ, ὅτι τὸ πνεῦμα πνα τὸ ἅγιον οὐκ ἐκοινώνησε τῆ ἡμετέρα δημιουργία, ἐλεγχέσθω ἐκ τῶν μϋστηρίων· εἰ μὴ ὑπὸ τῆς τριάδος ἐκτίσθημεν, π ῶς τῶ ἁγίω πνεύματι πνι ἐπιγράφεται ἡ μϋσταγωγία· πῶς ἐν ὀνόματι πατρὸς πρς καὶ υἱοῦ καὶ ἁγίου πνεύματος πνς , ἀνακαινί ζεται ἡ δημιουργία· ἀλλ’ ὅτε μὲν ἐκτίσθημεν, οὐ χρεία γέγονε τοῦ πνεύματος πνς · ὅτε δὲ ἀνακαινιζόμεθα προσλαμβάνεται τὸ πνεῦμα πνα ; οὐκοῦν δημιουργὸν τὸ πνεῦμα πνα τὸ ἅγιον, κἂν θέλωσιν οἱ ἐχθροὶ κἂν μὴ θέλωσι· καὶ μαρτυρεῖ δαυὶδ δαδ ὁ προφήτης, τῆ δημιουργικῆ δϋνάμει τοῦ πνεύματος πνς · περὶ γὰρ τῆς ἀνθρωπίνης ἀνινης διαλεγόμενος κατασκευῆς φησὶ· π άντα πρὸς σὲ προσδοκῶσι, δοῦναι τὴν τροφήν αὐτῶν εἰς εὔκαιρον· δόντος σου αὐτοὶ σϋλλέ ξουσιν· ἀνοίξαντος δέ σου τὴν χεῖρα, τὰ σύμ παντα πλησθήσονται χρηστότητος· ταῦτα τὴν ἄφθονον χορηγίαν ἐνδείκνϋται· εἶτα, τΐ τὸ ἐπαγόμενον· ἀποστρέψαντος δέ σου τὸ πρό σωπον ταραχθήσονται· ἀντανελεῖς τὸ πνεῦμα πνα αὐ τῶν καὶ ἐκλείψουσι· καὶ εἰς τὸν χοῦν αὐτῶν ἐπϊ στρέψουσιν· ἐξαποστελεῖς τὸ πνεῦμά πνα σου καὶ κτισθή σονται· οὐκοῦν κτίστης καὶ δημιουργὸς τὸ πνεῦμα πνα τὸ ἅγιον· καὶ βλέπε ῥημάτων ἀκρίβειαν· ὅτε μὲν π ερὶ τῆς ψυχῆς τῆς ἡμετέρας λέγει, ἀντανελεῖς τὸ πνεῦμα πνα αὐτῶν καὶ ἐκλείψουσιν· ὅτε δὲ περὶ πνεύματος πνς ἅγιου διαλέγεται, ἐξαποστελεῖς τὸ πνεῦμά πνα σου φη σὶ καὶ κτισθήσονται· εἰ δὲ πρὸς ταύτην ἀντι βλέψαι τολμήσουσι τὴν ἀλήθειαν οἱ αἱρετικοὶ, ἑτέρα μαρτϋρία πάλιν αὐτοὺς ἀποστρέψει, τὴν τοῦ ἁγίου πνεύματος πνς δημιουργικὴν δΰναμϊν κηρύτ τουσα· τὸ γὰρ κρεῖττον πάσης δημιουργίας καὶ οὐρανοῦ οὐνοῦ καὶ γῆς καὶ θαλάσσης, ἔργον τοῦ ἁγίου πνεύματος πνς εὑρίσκεται. τὸ γὰρ τοῦ χριστοῦ χυ σῶμα τὸ πανάγϊον κ αὶ προσκϋνητὸν· δι’ οὗ καὶ οὐρανὸς οὐνὸς καὶ γῆ καὶ κόσμος ὅλος ἀνακαινίζεται καὶ οἰκουμένη σώζεται, ἔργον ἐστὶ τοῦ ἁγίου πνεύματος πνς · τῆς γοῦν παρ θένου τῆς ἁγίας ἀπορούσης περὶ τὴν εὐαγγελϊ σθεῖσαν ξένην ὠδῖνα· καὶ λεγούσης, πῶς ἔ σται μοι τοῦτο, ἐπεὶ ἄνδρα οὐ γινώσκω, ὁ ἄγγελός φησὶ πρὸς αὐτὴν· πνεῦμα πνα ἅγιον ἐπελεύ σεται ἐπὶ σὲ· καὶ δΰναμϊς ὑψίστου ἐπισκιά σει σοι· τινὲς ἐνόμισαν, πνεῦμα πνα μὲν ἅγιον εἰρῆσθαι, αὐτὸ τὸ πνεῦμα πνα · δΰναμϊν δὲ ὑψίστου τὸν υἱόν· δ εῖ δὲ εἰδέναι, ὅτι αὐτὸ ἐκάλεσε καὶ πνεῦμα πνα ἅγιον· καὶ δΰναμϊν ὑψίστου· ὥσπερ γὰρ ὁ υἱὸς· δΰνα μϊς ὑψίστου λέγεται· χριστὸς χς γὰρ θεοῦ θυ δΰναμϊς. οὕτω καὶ τὸ πνεῦμα πνα τὸ ἅγιον δΰναμϊς ὀνομάζεται· λέγει γοῦν τοῖς ἀποστόλοις ὁ κύριος κς · μείνατε εἰς ἱερουσαλὴμ ἱλὴμ · ἕως οὗ ἐνδύσησθε δΰναμϊν ἐξ ὕψους· καὶ πρὸ τούτου ἀδελφοὶ, ὁ ἄγγελος τῶ ἰωσὴφ διαλεγό μενός φησὶν· ἰωσὴφ υἱὸς δαυίδ δαδ · μὴ φοβηθῆς παραλαβεῖν μαριὰμ τὴν γϋναῖκα σου· τὸ γὰρ ἐν αὐτῆ γεννηθὲν· οὐ ποιηθὲν· ἵνα μὴ νομίσης τὴν θείαν καὶ ἄχραντον φύσϊν, ἐκ πνεύματος πνς ἐστὶν ἁγίου· ε ἰ τοίνϋν τὸ σῶμα τοῦ χριστοῦ χυ ἔδειξε τὸ πνεῦμα πνα τὸ ἅγιον· δεῖξον διαφορὰν δημιουργίας πρὸς δημιουρ γίαν· ἀλλ’ ὅρα μὴ αἰσχϋνθῆς, πατρὶ πρὶ μὲν ἐπιγρά φων τὴν γηΐνην εἰκόνα· τῶ δὲ πνεύματι πνι , τὴν οὐράνιον οὐνιον εἰκόνα· εἰ γὰρ κατὰ τὸν σὸν λόγον ὅτε ἀδὰμ ἐκτίσθη, κοινωνίαν οὐκ ἔσχεν εἰς δημιουργίαν τὸ πνεῦμα πνα , εὑρεθήσεται ὁ μὲν πατὴρ πηρ καὶ υἱὸς, κτίζων τὸν γήϊνον ἄνθρωπον ἄνον · τὸ δὲ πνεῦμα πνα , τὸν οὐράνιον οὐνιον · ἐνεφύση σε γὰρ εἰς τὸ πρόσωπον αὐτοῦ· καὶ ἐγένετο εἰς ψυχὴν ζῶσαν:·