Primus omnium [Ennius] poeta Romanus \'caenacula 
 maxima ca.eIP simpliciter pronuntiauit, elati situs nomine 
 uel quia Iouem illic epulantem legerat apud Homerum. sed 
 haeretici quantas supernitates supernitatum et quantas sublimitates 
 sublimitatum in habitaculum dei sui cuiusque suspenderint 
 extulerint expanderint, mirum est. etiam creatori nostro 
 Enniana caenacula in aedicularum disposita sunt forma. aliis 
 atque aliis pergulis superstructis et unicuique deo per totidem 
 scalas distributis, quot haereses fuerint, meritorium factus est

 15] ei Annaliam libro I. fragm. XXXV ed. Vahlen 2 

 1 milites MF 5 congressionem R3, congestionem PMFR1 6 tamen 
 om. F 7 delibationi scripsi: delibatione PMF transfunctoria ii3, 
 transpunctoria PMFR1 9 ipsis om. F 10 sic digna sunt MF, 
 sunt sic digna Puulgo adonerentur M (in ras., ut uidetur), adorentur 
 PF, adornentur Iun 12 quia seclusi (intellege: weil sie in ihrer Freude 
 davor, dafi sie mit den Gegnern Spott treibe, sicher ist) 14 hoc PM, hic F 
 16 Ennius seclusi: interpolatum hoc esse ipsa nominis positione demonstratur 
 17 legerat FR, legarat PM 18 anpernitatea om. F sublimitatea 
 om. P (add. in mg. m. 1) 19 dei P, de MF 21 disposita 
 FR, deposita PM sunt JS3, sint PMR1, om. F forma, aliis uulgo 
 23 fuerint. meritorium uulgo meritorum F 
 
 
 mundus. insulam Feliculam credas tanta tabulata caelorum. 
 nescio ubi illic etiam Valentinianorum deus ad summas tegulas 
 habitat. hunc substantialiter quidem Αἰῶνα Τέλειον appellant, 
 personaliter uero Προπάτορα et Προαρχήν , etiam Bython, quod 
 in sublimibus habitanti minime congruebat. innatum inmensum 
 infinitum inuisibilem aeternumque definiunt, quasi statim 
 probent esse, si talem definiant, qualem scimus esse debere. 
 sic et ante omnia fuisse (non) ut dicatur, sed ut sit expostulo nec 
 aliud magis in huiusmodi denoto, quam quod post omnia 
 inueniuntur qui ante omnia fuisse dicuntur, et quidem non 
 sua. se<det> itaque Bythos iste infinitis retro aeuis in maxima 
 et altissima quiete, in otio plurimo placidae et, ut ita dixerim, 
 stupentis diuinitatis, qualem iussit Epicurus. et tamen quem 
 solum uolunt, dant ei secundam in ipso et cum ipso personam, 
 Ennoian, quam et Charin et Sigen insuper nominant. 
 et forte accedit in illa commendatissima quiete monere eum 
 de proferendo tandem initio rerum a semetipso. hoc uice 
 seminis in Sige sua uelut in genitalibus uuluae locis collocat. 
 suscipit illa statim et praegnans efficitur et parit, utique 
 silentio, Sige. et quem parit? Nus est, simillimum patri et 
 parem per omnia. denique solus hic capere sufficit inmensam

 3-6. 11-185, 4] cf. Irenaeus EXsfX0? xat ditotponr, riJç dc!>Su>v>j(iO\'j 
 γνώσεως I 1, 1. 

 1 Felicalam om. P (add. R in mg. ex Hirsaugiensi) caelorum, 
 nescio ubi. illic uulgo 2 etiam PM, enim FRig 3 AIQNATEAEION 
 PJI, Alronate Aeion F 4 Προπάτορα et Προαρχήν Eng (Irenaeum 
 secutus): nPOARXQ ET IIPOAPXHN M, nPOAPXS ET TIPAPXHN P, 
 tipoapxo e npappxxhn F Bython Para: bythion PMF 8 sic et PM 
 (add . a. u. nt m. 1), nt sic et F non addidi ut dicatur, sed scripsi: 
 dicatur. sed PMF 10 ante om. F 11 se(det> itaque scripsi: se itaque 
 PMFR1, sit itaque R3 uulgo iste PM, istos F aeuis PM, eius F 
 13 stupentis PM (ex stupentibus corr. m. 2), stupentibus F 15 Ennoian 
 (Ennoean) Pam: et notam PMF Charin PJI, carni F 16 accedit 
 scrqm: accedunt PMF monere Rig: monere PMF 17 hac F 18 in 
 Sige sua Eng: in Sigae suae R3, in signe suae PMFR1 uelut in P MF, 
 ueluti Rig 20 sige M (n add. s. u. m . 2), sigen P, sige F Sige, et 
 quem parit Nus est uulgo 
 
 
 illam et incomprehensibilem magnitudinem patris. ita et ipse 
 pater dicitur et initium omnium et proprie Monogenes. atquin 
 non proprie, siquidem non solus agnascitur. nam cum illo 
 processit et femina, cui Veritas (nomen). [Monogenes, quia 
 prior genitus, quanto congruentius Protogenes uocaretur!] 
 ergo Bythos et Sige, Nus et Veritas prima quadriga defenditur 
 Valentinianae factionis, matrix et origo cunctorum. 
 namque ibidem Nus simul accepit prolationis suae officium, 
 emittit et ipse ex semetipso Sermonem et Vitam. quae si 
 retro non erat, utique nec in Bytho. et quale est, ut in deo 
 uita non fuerit? sed et haec soboles, ad initium uniuersitatis 
 et formati(onem) Pleromatis totius emissa, facit fructum: Hominem 
 et Ecclesiam procreat. habes ogdoadem, tetradem duplicem, 
 ex coniugationibus masculorum et feminarum, cellas, ut 
 ita dixerim, primordialium Aeonum, fraterna conubia Valentinianorum 
 deorum, census omnia sanctitatis et maiestatis 
 haereticae. nescio criminum an numinum turbam, certe fontem 
 reliquae fecunditatis. 
 Ecce enim secunda tetras, Sermo et Vita, Homo et 
 Ecclesia, quod in patris gloriam fruticasset huic numero, 
 gestientes et ipsi tale quid patri de suo offerre, alios ebulliunt 
 fetus, proinde coniugales per copulam utriusque naturae. 
 hac Sermo et Vita decuriam Aeonum simul fundunt, illac 
 Homo et Ecclesia duos amplius, aequiperando parentibus, 
 quia et ipsi duo cum illis decem tot efficiunt, quot ipsi 
 procreauerunt. reddo nunc nomina, quos decuriam dixi: Bythios

 8-9. 11-13] cf. Iren. I 1, 1. 19-186,5) cf. Iren. I 1, 2.. 

 3non (prius) om. F agnaecitar Lat: agnoscitur PMF\' 4 nomen add. 
 Iun, (nomen, fortasse aptum, sed) mauult suppleri Eng Monogenesuocaretnr 
 secluri 6 bythios PMF 8 probationis F 9 a semetipsa F 
 10 Bytho Pam: bythion PMF in deo uita JS3, inde obita PMFB1 
 11 anboles PM 12 formationem Grabius (ad Iren. p. 8): formati PMF 
 14 coniugationibus MFGR3, coniunctionibus PR1 16 omnis scripsi: omnes 
 PMF 20 frnticasset huic numero (intellego: usque in hunc numerum), 
 trestientee scripsi: fruticasset, huic numero gestientes uulgo, hic numerus 
 Eng frnticasset PM, fructificasset F 22 proinde PM, deinde F coniupalesB3, 
 coniugalisPMFli1 25 quotFR, quod PM 26 bythioajP, bythosMF 
 
 
 et Mixis, (Ageratos et Honosis, Autophyes) et Hedone, Acinetos 
 et Syncrasis, Monogenes et Macaria. contra duodenarius numerus 
 hi erunt: Paracletus et Pistis, Patricos et Elpis, Metricos et 
 Agape, Aeinus et Synesis, Ecclesiasticus et Macariotes, Theletus 
 et Sophia. cogor hic, quid ista nomina desiderent, proferre 
 de pari exemplo. in scholis Karthaginiensibus fuit quidam frigidissimus 
 rhetor Latinus, Phosphorus nomine. cum uirum fortem 
 peroraret: \'uenio\', inquit, <ad uos, optimi ciues, de proelio cum 
 uictoria mea, cum felicitate uestra, ampliatus gloriosus fortunatus 
 maximus triumphalis\'. et scholastici statim familiae 
 Phosphori φεῦ acclamant. audisti Fortunatam et Hedonen et 
 Acinetum et Theletum: acclama familiae Ptolomaei cpeo . hoc 
 erit Pleroma illud arcanum, diuinitatis tricenariae plenitudo. 
 uideamus, quae sint istorum priuilegia numerorum, quaternarii 
 et octonarii (et denarii) et duodenarii. interim in tricenario 
 fecunditas tota deficit, — castrata est uis et potestas et libido 
 genitalis Aeonum — quasi non et numerorum tanta adhuc coagula 
 superessent et nulla alia de paedagogio nomina. quare 
 enim non et quinquaginta et centum procreantur? quare non 
 et Sterceiae et Syntrophi nominantur? 
 
 Sed et hoc exceptio personarum est, quod solus ille 
 Nus ex omnibus inmensi patris fruitur notione, gaudens et 
 exultans, illis utique maerentibus. plane Nus, quantum in

 21-187,22J cf. Iren. I 2, 1-2. 

 1 Miiie R, maxis Pill, maria F Ageratos et Henosis, Autophyes 
 add. Pam ex Irenaeo: om. PMF hedone; a-cinetos M, hedonea 
 cinethos PF 3 hi erunt 31P, habuerunt F helpis PMF 4 Aeinus 
 scripsi: aenos M, aenus PF, Ainua Ruulgo sinhesis MF, synhesis 
 P thelethus F, et electus PM 6 in scholis Rmg: inisclis 
 PMJR, nus—olis F quidem F frigidissimus Iura: frigidissimus M 
 (f eras.), rigidissimus PF 7 Phosphorus R3, phosphori PM, phophortis 
 F 8 uenio PM, nemo F 11 Phosphori lfłŪ 2?3, phosphorife MF, 
 phorphorife PRl acclamant P, om. MF 12 helethum PMF Ptolemaei 
 osu R3, tholomaeife PMF 15 et denarii add. Iun 16parenthetin 
 indicauit Eng 20 sterceiae PMF, hercitae Rig, hetacri Oehlerus syntrophi 
 PMF, Syntrophae Pam 23 quantum R3, et quantum PMFR1 
 
 
 ipso fuit, et uoluerat et temptauerat ceteris quoque communicare 
 quae norat, quantus et quam incomprehensibilis pater. 
 sed intercessit mater Sige, illa scilicet, quae et ipsis haereticis 
 suis tacere praescribit, etsi de patris nutu aiunt factum, 
 uolentis omnes in desiderium sui accendi. itaque dum macerantur 
 intra semetipsos, dum tacita cupidine cognoscendi 
 patrem uruntur, paene scelus factum est. namque ex illis 
 . duodecim Aeonibus, quos Homo et Ecclesia ediderant, nouissima 
 natu Aeon — uiderit soloecismus, Sophia enim nomen 
 est — incontinentia sui sine coniugis Theleti societate prorumpit 
 in patrem inquirere et genus contrahit uitii, quod 
 exorsum quidem fuerat in illis aliis, qui circa Nun, in hunc 
 autem. id est in Sophiam, deriuarat, ut solent uitia in corpore 
 alibi connata in aliud membrum perniciem suam efflare. 
 sed enim sub praetexto dilectionis in patrem aemulatio superabat 
 in Nun, solum de patre gaudentem. ut uero impossibilia 
 contendens Sophia frustra erat et uincitur difficultate et 
 extenditur adfectione, modico abfuit prae ui dulcedinis et 
 laboris deuorari et in reliquam substantiam dissolui; nec 
 alias quam pereundo cessasset, nisi bono fato in Horon 
 incursasset, — quaedam et huic uis: est fundamentum uniuersitatis 
 (et) illius extrinsecus custos — quem et Crucem appellant 
 et Lytroten et Carpisten. ita Sophia, periculo exempta et tarde 
 persuasa (de) declinata inuestigatione patris, conquieuit et totam

 23] cf. Iren. I 2, 4. 23-188, 2] cf. Iren. 1 2, 2. 

 5 auis F 6 cupiditate P (corr . in cupidine R ex Hirsaugiensi) 
 7 namque quae P (del . quae R) 9 nomen est M (corr. in nomine m. 2) 
 10 sui sine Pam: suisne F, uisne PN Theleti Croius: philetis PMF 
 13 deriuerat F 14 connata PMF, innata Oehlerm 15 praetexto 
 PJlF, praetextu R uulgo 17 frustra erat Iun, frustrarat PMF, 
 frustrata erat Oehlerus 18 adfuit :JI, afuit F 20 per eum M 
 (corr. in pereundo m. 2) fato R, facto PMF 21 parenthesin indicauit 
 Fng . 22 (et) illius scripsi: illius PMF, illius et Oehlerus 
 24 (de) declinata scripsi: declinata PMFRl, de inclinata R3 (Iren: 
 ziijaivTa, õtt ix«ta).r(itTd5 eottv o izazrtp) 
 
 
 animationem (enthymesin) cum passione, quae insuper acciderat, 
 exposuit.