Nouimus, inquam, optime originem quoque ipsorum et scimus, cur Valentinianos appellemus, licet non esse uideantur. abscesserunt enim a conditore, sed minime origo deletur, et si forte mutatur; testatio est ipsa mutatio. sperauerat episcopatum Valentinus, quia et ingenio poterat et eloquio, sed 11] cf. I Tim. 1, 4. 1 putant F 2 ad aliam fort . 4 fidem om. P (add. R in mg. ex Htrsaugiensi) ostendere F 5 (recor)dabitur se Eng: dabitur te PMF 7 aliqua scripsi: alia PMF 8 fidei PM, filii F 9 genimina M (syll . ni 8 u. n tn. 1) NGR3, gemina PFR1 14 neque PM, nec F 16 utique astute sell . non omnes perdocent (= sie lehren vollstdndin) 17 omnia (ia ex es M) scimus MFGR3, omnes sumus PR* 18 armabimns scripsi: armauimus PMF 20 auspicamus (s in r) M 22 nouissimu* F originem optime M 25 sperauerat R, separauerat P (corr. R) MF alium ex martyrii praerogatiua loci potitum indignatus de ecclesia authenticae regulae abrupit, ut solent animi pro prioratu exciti praesumptione ultionis accendi. ad expugnandam conuersus ueritatem et cuiusdam ueteris opinionis semen nactus colubro suo uiam delineauit. eam postmodum Ptolomaeus intrauit, nominibus et numeris Aeonum distinctis in personales substantias, sed extra deum determinatas, quas Valentinus in ipsa summa diuinitatis ut sensus et affectus (et) motus incluserat. deduxit et Heracleon inde tramites quosdam et Secundus et magus Marcus. multum circa imagines legis Theotimus operatus est. ita nusquam iam Valentinus, et tamen Valentiniani, qui per Valentinum. solus ad hodiernum Antiochiae Axionicus memoriam Valentini integra custodia regularum eius consolatur. alioquin tantum se huic haeresi suadere permissum est, quantum lupae feminae formam cotidie supparare sollemne est. quidni, cum spiritale illud semen suum sic in unoquoque recenseant? si aliquid noui adstruxerint, reuelationem statim appellant praesumptionem et charisma ingenium, nec unitatem * sed diuersitatem. ideoque prospicimus seposita illos sollemni dissimulatione sua, 2 hautenticae JI, autenticae F abrupit. ut uulgo 3 accendi, ad uulgo 4 semen nactua Lat: semini nactus PMFRX, semini actu R3, semitam nactus Oehlerus 5 colubro suo scripsi (cf. 179, 7-14; acerbe autem suus cuique hic uindicatur coluber haeretico): colubroso PMF, colubrosum Eng, Colorbaso Lat (cf adu. omn. haer. c . 5), itaque Bythos iste infinitis retro aeuis in maxima et altissima quiete, in otio plurimo placidae et, ut ita dixerim, stupentis diuinitatis, qualem iussit Epicurus. et tamen quem solum uolunt, dant ei secundam in ipso et cum ipso personam, Ennoian, quam et Charin et Sigen insuper nominant. et forte accedit in illa commendatissima quiete monere eum de proferendo tandem initio rerum a semetipso. hoc uice seminis in Sige sua uelut in genitalibus uuluae locis collocat. suscipit illa statim et praegnans efficitur et parit, utique silentio, Sige. et quem parit? Nus est, simillimum patri et parem per omnia. denique solus hic capere sufficit inmensam 3-6. 11-185, 4] cf. Irenaeus EXsfX0? xat ditotponr, riJç dc!>Su>v>j(iO\'j γνώσεως I 1, 1. 1 Felicalam om. P (add. R in mg. ex Hirsaugiensi) caelorum, nescio ubi. illic uulgo 2 etiam PM, enim FRig 3 AIQNATEAEION PJI, Alronate Aeion F 4 Προπάτορα et Προαρχήν Eng (Irenaeum secutus): nPOARXQ ET IIPOAPXHN M, nPOAPXS ET TIPAPXHN P, tipoapxo e npappxxhn F Bython Para: bythion PMF 8 sic et PM (add . a. u. nt m. 1), nt sic et F non addidi ut dicatur, sed scripsi: dicatur. sed PMF 10 ante om. F 11 se(det> itaque scripsi: se itaque PMFR1, sit itaque R3 uulgo iste PM, istos F aeuis PM, eius F 13 stupentis PM (ex stupentibus corr. m. 2), stupentibus F 15 Ennoian (Ennoean) Pam: et notam PMF Charin PJI, carni F 16 accedit scrqm: accedunt PMF monere Rig: monere PMF 17 hac F 18 in Sige sua Eng: in Sigae suae R3, in signe suae PMFR1 uelut in P MF, ueluti Rig 20 sige M (n add. s. u. m . 2), sigen P, sige F Sige, et quem parit Nus est uulgo illam et incomprehensibilem magnitudinem patris. ita et ipse pater dicitur et initium omnium et proprie Monogenes. atquin non proprie, siquidem non solus agnascitur. nam cum illo processit et femina, cui Veritas (nomen). [Monogenes, quia prior genitus, quanto congruentius Protogenes uocaretur!] ergo Bythos et Sige, Nus et Veritas prima quadriga defenditur Valentinianae factionis, matrix et origo cunctorum. namque ibidem Nus simul accepit prolationis suae officium, emittit et ipse ex semetipso Sermonem et Vitam. quae si retro non erat, utique nec in Bytho. et quale est, ut in deo uita non fuerit? sed et haec soboles, ad initium uniuersitatis et formati(onem) Pleromatis totius emissa, facit fructum: Hominem et Ecclesiam procreat. habes ogdoadem, tetradem duplicem, ex coniugationibus masculorum et feminarum, cellas, ut ita dixerim, primordialium Aeonum, fraterna conubia Valentinianorum deorum, census omnia sanctitatis et maiestatis haereticae. nescio criminum an numinum turbam, certe fontem reliquae fecunditatis.