Quaesisti a me, Lucili, quid ita, si providentia
mundus regeretur, multa bonis viris mala acciderent.
Hoc commodius in contextu operis redderetur, cum
praeesse universis providentiam probaremus et interesse nobis deum ; sed quoniam a toto particulam
revelli placet et unam contradictionem manente lite
integra solvere, faciam rem non difficilem, causam
deorum agam.
 Supervacuum est in praesentia ostendere non sine
aliquo custode tantum opus stare nec hunc siderum
coetum discursumque fortuiti impetus esse, et quae
casus incitat saepe turbari et cito arietare, hanc inoffensam velocitatem procedere aeternae legis imperio

 
tantum rerum terra marique gestantem, tantum
clarissimorum luminum et ex disposito relucentium ;
non esse materiae errantis hunc ordinem nec quae
temere coierunt tanta arte pendere, ut terrarum
gravissimum pondus sedeat immotum et circa se
properantis caeli fugam spectet, ut infusa vallibus
maria molliant terras nec ullum incrementum fluminum sentiant, ut ex minimis seminibus nascantur
 ingentia.