Hoc igitur dico,
sapientem nulli esse iniuriae obnoxium ; itaque non
refert, quam multa in illum coiciantur tela, cum sit
nulli penetrabilis. Quomodo quorundam lapidum
inexpugnabilis ferro duritia est nec secari adamas
aut caedi vel deteri potest sed incurrentia ultro
retundit, quemadmodum quaedam non possunt igne
consumi sed flamma circumfusa rigorem suum habitumque conservant, quemadmodum proiecti quidam
in altum scopuli mare frangunt nec ipsi ulla saevitiae
vestigia tot verberati saeculis ostentant ; ita sapientis
animus solidus est et id roboris collegit, ut tam tutus
sit ab iniuria quam illa quae rettuli.
 " Quid ergo ? Non erit aliquis qui sapienti
facere temptet iniuriam ? " Temptabit, sed non
perventuram ad eum ; maiore enim intervallo a
contactu inferiorum abductus est, quam ut ulla vis
noxia usque ad illum vires suas perferat. Etiam
cum potentes et imperio editi et consensu servientium
validi nocere intendent, tam citra sapientiam omnes
eorum impetus deficient, quam quae nervo tormentis-

 
ve in altum exprimuntur, cum extra visum exsilierint,
 citra caelum tamen flectuntur. Quid ?