Non est, quod putes magnum, quo dissidemus ; illud
quo de agitur, quod unum ad vos pertinet, utraque
exempla hortantur, contemnere iniurias et, quas
iniuriarum umbras ac suspiciones dixerim, contumelias, ad quas despiciendas non sapiente opus est
viro, sed tantum consipiente, qui sibi possit dicere :
" Utrum merito mihi ista accidunt an inmerito ? Si
merito, non est contumelia, iudicium est ; si inmerito,
 illi qui iniusta facit erubescendum est."
 Et quid est
illud quod contumelia dicitur ? In capitis mei levitatem iocatus est et in oculorum valitudinem et in
crurum gracilitatem et in staturam. Quae contumelia est quod apparet audire ? Coram uno ali-

 
quid dictum ridemus, coram pluribus indignamur, et
eorum aliis libertatem non relinquimus, quae ipsi in
nos dicere adsuevimus ; iocis temperatis delectamur,
immodicis irascimur.