Ne putes istam Stoicam esse duritiam, Epicurus,
quem vos patronum inertiae vestrae assumitis putatisque mollia ac desidiosa praecipere et ad voluptates
ducentia, " Raro," inquit, " sapienti fortuna intervenit." Quam paene emisit viri vocem ! Vis tu
 fortius loqui et illam ex toto summovere !
 Domus
haec sapientis angusta, sine cultu, sine strepitu, sine
apparatu, nullis adservatur ianitoribus turbam venali
fastidio digerentibus, sed per hoc limen vacuum et
ab ostiaris liberum fortuna non transit. Scit non esse
illic sibi locum, ubi sui nihil est.