Et tamen iterum atque iterum subplex deprecor, oro, etiam 
 atque etiam obsecro, primum quidem ueniam largiri digneris, 
 si quo sermone fuerit tuum titillatum aureum pectus: ardore 
 enim hoc nimio feci, quia nolo te a nostro grege diuelli, a 
 quo etiam ego ipse aberrans paene perieram, nisi cito me de 
 iniqua communionis tulissem natura. deinde, ut concilies te » 
 illi, quae in te nihil deliquit: redeas ad illam, quae tibi, si 
 redieris, propter culpam non erit suscensura. nec enim septies 
 i

 6 cf. I Tlm. 1, 80. 

 2 questionis C 3 nominę C subpressionis C idem C catolice C 
 4 (6.6) quatęnus C 5 discipolorum C 6 ermogenem C hjmineum b 
 (itł mg . al. hermogenem) que Caput C anteoohiam C 7 qui C 
 aput C zmyrnam C qui C nam quę b aput C ionium b 
 commisserit C 8 apdo C que C presens C 10 maximf C 
 evl 
 11 uereos C clam distina C 12 crimina que C sapium (enci m. 
 1 euperscr.) C 13 reddere C 15 adque C or*o (r uidetur er.) C 
 16 atque etiam] adque C largire C 17 titilatam C 18 nimio (s. I . 
 m. 1) C gregi C a quo] ac C 19 pęuę C perirem b 
 deniqua C 20 naturam C 21 illi* (c eras.) C qui C delinquit C 
 reddeas C que C si redieris] et in dierum b Maur 22 post eris 
 4 litterae eras. C; quare propt scripsi quod et b et Maw. om . Buscen- 
 . gura C na (sic ubique) C septiens C 
 
 
 tantum nouit ignoscere: quin immo habet et ligandi et soluendi 
 potestatem. noli te fingere palpare. qui dudum. uidisti, 
 noli uelle discere, qui potes docere. dimitte hominum gloriam, 
 si uis Christo placere. temporibus nostris renoua Paulum, 
 qui cum legis Iudaicae doctor esset, consecutus a domino 
 apostolatus gratiam, quae putabat commoda, contempsit ut 
 stercora, ut Christum lucrifaceret. subueni animae tuae tam 
 lucidae, quia ignoras, quali sit fur hora uenturus. noli ornare 
 mortuos, quia uiuorum es ornamentum. noli comes esse lati 
 itineris, quia Amorrhaeum expectat, sed ad artam festina 
 uiam, ut consequaris uitam aeternam. desine, quaeso, utero 
 claudere Christum, ne ipse rursus utero concludaris, desine 
 duas naturas facere unam, quia adpropinquat domini iudicium. 
 uae, qui accipient, qui, quod dulce est, in amaritudinem 
 15 transferunt! 
 Sed si dubitas de principio, si ambigis de pugnae exordio, 
 . poterit diurno tractatu pacificoque conloquio reddi ratio. illud 
 tamen notum facio tuae sagacissimae bonitati, quia sunt quaedam 
 res, quae exponi sic non possunt, ut intellegantur; excedit 
 enim diuina ratio mortalium pectora. ut puta hoc ipsum, 
 quomodo sint duae naturae aut quare pugnauerit, qui nihil 
 poterat pati, necnon etiam de saeculo nouo quod idem memorat, 
 quia praecisis maximae illius terrae motibus hoc aedificetur. 
 quis autem admittat inter diuina praecidi, scilicet nisi

 7 cf. Phil. 8, 8 

 1 soluandi C 2 nolite C 8 noli/// (ore _ eras.) C potest C 
 ominem C 5 doctu C 6 granamqae C quomoda C contemsit C 
 8 lncide C quam ignorans qualis C 9 mortuos (OB ez ni m. 1 corr.) C 
 noli/// (te eras.) C comis C 10 qua C amorreum Cb ar ram 
 festinã C 11 nift ut cum sequaris uitam fternam C queso C 
 18 nnaquam C adpropinquant domino C 14 ue C exeipient C 
 quicque C 16 printipio C pugne C 17 patificoque C cnmloquio C 
 redde C 18 fatio C sagratissimf C quidem C 19 que C intelleguntur 
 C 21 quomodo] cum b do % C quare (a ex § corr.) C 
 22 seculao none C 28 qui C precisis C prfteritis b 24 amittit C 
 precidi C sed nisi C 
 
 
 figuram facias interpretantis ad auditorem, quia ab hoc uerba 
 praeciduntur et in illo conponuntur ? et quamuis tractator 
 multa dixerit, quae teneat apud se auditor, tamen a tractatore 
 non recesserunt: nisi taliter et de illo sentias saeculo, et id, 
 quod dicitur stultum satis et ineptum. ita quoque et de pugna, s 
 quod nisi primo conicias. quia deus totus iustitia est, ultimum 
 autem facinus est inuadere aliena, ad hoc uero cum uenerit 
 contraria natura. ille quidem nihil poterat pati, quia praescius 
 erat, uisus\'fuisset facinori consensisse nisi pugnasset: et ideo 
 magnam obposuit uenienti uirtutem, uti iustitia ipsius nulla 
 pollueretur sacrilegii consensione. ita enim ah eo iustus finitus 
 est, ut nec ipse peccet aliquando nec aliquando consentiat\' 
 peccatori. illud etiam quia deus in regno suo potens erat in 
 natura, ut omnipotens et iudex. haec si quidem ita dicta sunt, 
 . non ut ille factus est, sed ut adsequi ego non ualui. adhuc 
 non satis faciunt perfidiae. nec caecis sol exortus est nec 
 surdis uox audita est nec dapes mortuis praeparatae. quod 
 autem loca naturis adsignari non possunt. hoc est, quod condicio 
 humana inenarrabile uocat atque ineffabile. saluator autem, 
 cui totum facile est, duo haec dextrum uocat ac laeuum, intus 
 ac foris, uenite ac recedite. tu autem conuersum facis et 
 pedem ponis, ut est orbis, uita, salus, lumen, lex. ordo, potestas, 
 si uocalem dicis et mutam, longam uocas breuem.

 21 Matth. 25 

 -1 phignra C fatias temperantes C ad (ex aut m. 1) C 2 preciduntur 
 C tractatai C 3 apnt C auditur C a* (d eras.) C 
 4 sententias C seculo C 5 in§ptum C 7 fatinus C 8 pati (s. l, 
 w. 1) C pretius C 9 ui usfuisset C fatinori C 10 magna C ut 
 v 
 nenti uir C ut C iustitift C iustitie b nolla C 11 pulueretur C 
 «agralegii C iustus b (in mg . al. munitus) 18 dens] dicitur b 
 suo regno b 14 et] esset b ita om. C 15 ut non b no C1 
 adsequiego (i m. 1 superscr.) C 16 non om. C cecis C nec— 
 Wox (in ras.) C 17 sordus C dabes C mortuus C preparate C 
 f9 umana C enar/rabile (m. 2 add. uid.) C adque C saluatur C 
 20 ac laeuum] ęlege unum C 21 ac] canite C om. b 22 orbes (i m. 
 20 nc laeuum] e ͅ ge unumC21ac]csniteConr.b2$orbes(i 
 1 superscr.) C salis C 
 
 
 quae naturae haec non sonant, duo pro certo significant et 
 ab inuicem separata. 
 Sed tuae admirandae sublimique prudentiae cum talia a 
 me exponuntur, tale est, quale si Iordanis oceano aquam 
 commodet, aut soli lucerna lucem, aut populus episcopo 
 sanctitatem. quam ob rem ferre oportet quicquid haec epistula 
 continet. nam et ego nisi tuam diuinam nossem patientiam, 
 quae facile cuique condonat, numquam taliter scripsissem: 
 quamuis cernas eximios me sensus summatim tetigisse plurimumque 
 cauisse, ne tibi multus uiderer. quocirca haec fidem 
 penes tuam reppererint sanctitatem, qualiterque saluemur; 
 alioquin milia uoluminum exinde poteris generare, domine 
 merito laudabilis et unice percolende. uale.

 1 que C naturam C signi///ficant (fi utd. eras.) C 3 soblira 
 (i fin. ex e corr.) C comtalia C 4 talis esr (r m. 2 add.) C quale 
 n 
 (e m. 2 add.) C iordanes C ocgano C aquam] aliquam C 
 5 auso C hauso b liboram Cb 6 quę C obportet C epistola C 
 7 ggo C ni C 8 que autem facile quicquam condonatur C scribi- 
 ssem C 10 Neç C uiderit C quodcircaC 11 pęnęs C repperint 
 (nt an m (?); t in ras.) C 12 similia Cb eidem 0 dn6 C 
 13 uni C