quem Paulus variis gentibus edidit! vix portu placido tuta quieverat victrix edomitis mille furoribus, vix adstricta suis iam retinaculis vectores stabili condiderat solo: erumpit subito triste periculum, nam dum praecalidos igniculos sibi solvendis adolent et senio et gelu, dum virgas steriles atque superfluas flammis de fidei palmite concremant, ut concreta vagis vinea crinibus silvosi inluviem poneret idoli, palpavit nimius perniciem tepor. seps insueta subit serpere flexibus et vibrare sagax eloquii caput: sed dextra inpatiens vulneris inritos oris rhetorici depulit halitus; effusum ingenii virus inaniter summa Christicolis in cute substitit. Salvator generis Romulei, precor, qui cunctis veniam das pereuntibus, qui nullum statuis non operis tui mortalem, facili quem releves manu, huius, si potis est, iam miserescito praeruptam in foveam praecipitis viri. spirat sacrilegis flatibus inscius erroresque suos indocilis fovet, obtestor, iubeas ne citus inpetus arsurum mediis inferat ignibus. Credebam vitiis aegram gentilibus urbem