viventis atrox aemulator hostiae. agnosco nempe quem figura haec denotet, quis fratricida, quis peremptor invidus prave sacrorum disciplinam dividat, mactare dum se vota censet rectius. Marcion, arvi forma corruptissimi, docet duitas discrepare a Spiritu, contaminatae dona carnis offerens et segregatim numen aeternum colens. qui si quiescat nec monentem neglegat, pacem quieta 1 diligat germanitas, unum atque vivum fassa vivorum Deum. hic se caduco dedicans mysterio summam profanus dividit substantiam; malum bonumque ceu duorum separatis regnum Deorum sceptra committit duo, Deum esse credens quem fatetur pessimum. Cain cruentus, unitatis invidus, mundi colonus, immolator squalidus, cuius litamen sordet et terram sapit, terram caduci corporis, venam putrem, umore denso conglobatam et pulvere, natura cuius fraude floret fertili fecunda fundens noxiorum crimina, animaeque vitam labe carnis enecat. caro in sororem tela mentem dirigit, mens in cerebro ventilatur ebrio, ex quo furores suculentos conligit madens veneno corporis lymphatico. Deum perennem findit in duos Deos,