adesse iam lucem prope, ne mens sopori serviat, ne somnus usque ad terminos vitae socordis opprimat pectus sepultum crimine et lucis oblitum suae. ferunt vagantes daemonas laetos tenebris noctium gallo canente exterritos sparsim timere et cedere. invisa nam vicinitas lucis, salutis, numinis, rupto tenebrarum situ noctis fugat satellites. hoc esse signum praescii norunt repromissae spei, qua nos soporis liberi speramus adventum Dei. quae vis sit huius alitis, Salvator ostendit Petro, ter antequam gallus canat sese negandum praedicans. fit namque peccatum prius quam praeco lucis proximae inlustret humanum genus finemque peccandi ferat. flevit negator denique ex ore prolapsum nefas, cum mens maneret innocens animusque servaret fidem.