MEL. Tityre, tu patulae recubans sub tegmine fagi, nescio qua praeter solitum dulcedine laetus, fortunate senex! hic inter flumina nota 684] A. IIII, 277 (in add.) . 685] G. I, 203 (A. I, 227). A. VII, 210. 
 686] A. VII, 211. VI, 235. 687] A. VIII, 268. 688] A. VIII, 269. II, 14. 
 689] A. VI, 546. IIH, 232 (272). 690] A. VIII, 302. 691] A. VIII, 173. 
 692] A. III, 408. 693] A. II, 777. 690. 694] A. III, 409. 684 me diu (corr. m3) P in (add. m2) π relinquid P post hunc M. 
 
 legitur in CV: Infert se septus (sceptus V) nebula mirabile dictu A. I, 439 
 685 stellantis BaRbChC stellantia V stelantes (m2 stillantes) P stellantes 
 (i m2) n 686 Accepit (corr. m2) P 687 cleratus honos (m3 seruatus 
 honus) P seruatus honus (m2 in marg . celebratus honos) π post 
 u . 689 add. RbCV: Semper honos nomenque tuum laudesque (laudesque 
 e a 
 tuae nomenque V) manebunt A. 1, 609 690 tu dextr di (e et a m2) n 
 691 differre P 692 ipsa π RaC 693 coniux Pn 694 Haec casta (corr. 
 m2) P regione P religione (i pr. ex e m2) n Explicit carmen Probae 
 illusitris matronae, uirgilianis I uersiculis comptatum. Ch 1] E. I, 1. 2] G. I, 412 (laeti). 3] E. I, 51. n: Palatinus 1753 f. 69r, B: Bursian MOELIBOEUM n XVI. Poet. clirist. min. pars i. 39 et fontis sacros I deductos dicere uersus 5 et cantare paras I diuino carmine, pastor, formonsi pecoris custos, formonsior ipse. TIT. Non incerta cano I uatum praedicta priorum. an quicquam nobis tali sit munere maius? o Meliboee, deus haec nobis otia fecit. namque erit ille mihi semper deus I atque hominum rex, omnipotens genitor, I rerum cui summa potestas, quem qui scire uelit, I diuinum aspiret amorem. haut ignota loquor, | totum quae sparsa per orbem. ipsi laetitia uoces ad sidera iactant intonsi montes, ipsae iam carmina rupes, ipsa sonant arbusta; I deum namque ire per omnes terrasque tractusque maris caelumque profundum ne dubita — nam uera uides —, I qui foedere certo aeternis regit imperiis I et temperat iras. ni faciat, maria ac terras I nox incubat atra. MEL. Felix, qui potuit rerum cognoscere causas! namque, fatebor enim, L genus a quo principe nostrum, audierat I Stimicon: laudauit carmina nobis. sis felix! | nam te maioribus ire per altum auspiciis manifesta fides I pro laudibus istis. TIT. Accipe daque fidem: I neque est ignobile carmen. 4] E. I, 52. VI, 5 (deductum) + V, 2. 5] E. VII, 5 (pares). VI, 67. 
 6] E. V, 44. 7] A. VIII, 49 (Haut in Non mut) . IIII, 464 (priorum FPyabc) . 
 8] E. V, 53. 9] E. I, 6 (nobis haec). 10] E. I, 7. A. I, 65 (II, 648. X, 2. 
 743). 11] A. X, 668. 100 (summa PM2bc) . 12] G. II, 105. A. VIII, 373 
 (adspirat). 13] A. II, 91. I, 602 (magnum, cf . E. III, 41. VIII, 9. A. I, 457). 
 14] E. V, 62. 15] E. V, 63. 16] E. V, 64. G. IIII, 221. 17] G. IIII, 
 222 (cf . E. IIII, 51). 18] A. III, 316. I, 62. 19] A. I, 230 (regis). I, 57. 
 20] A. I, 58. 89. 21] G. II, 490. 22] E. I, 31 (cf . Catal. XI, 11). A. III, 
 168. 23] A. I, 20. E. V, 55. 24] A. I, 330. III, 374. 25] A. III, 375. X, 
 825. 26] A. VIII, 150. E. VIIII, 38. 4 diductus n corr. B 5 paras B pares n 6 pecoris B pecori n 
 7 de prophetis et Tyt (sic ubique in marg.) n 9 meliboe n 13 totum 
 quae ego totumque n 19 aeternisq; (q; eras.) n 20 incu*bat (m eras.) 
 n, fort . incubet 21 De domino dicit in marg. n 23 stimi conlaudabit 
 n corr. B 26 neque B nec qui n maior agit deus atque opera ad maiora remittit. unus qui nobis cunctando restituit rem, ille operum custos, I hominum rerumque repertor, quo sine nil altum mens inchoat, I ipse uolutat